CZY TO NORMALNE ZE CHLOPAK MNIE TAK TRAKTUJE...

wiesz, Nadiya - jedna sprawa, to przyznać się do tego, że jest się chorym, a druga - zacząć coś z tym robić... tzn. wziąć odpowiedzialność za siebie, poszukać pomocy i zacząć z niej korzystać... to strasznie trudne, no i traci się te "korzyści" wynikające z tego, że jest się biedną, chorą, można się nad sobą użalać, zachowywać dziwacznie i tylko wymagać od innych i mieć pretensje... autorko, kotku... wiem, że jest Ci strasznie trudno, nie wiem kto Ci tę nerwicę zdiagnozował i od kiedy o tym wiesz... tylko, że nikt Ci nie przyzna renty i praw do specjalnego traktowania z tego tytułu... poszukaj dla siebie pomocy - nie u chłopaka, bo on nie jest od tego, żeby Cię leczyć i jemu może być zwyczajnie trudno z tym wszystkim wytrzymać... to nie jego wina, że Twoja rodzina nie była taka, jaka powinna być i nie jest jego zadaniem "wynagrodzić Ci to" - poszukaj sobie pomocy, bo jej potrzebujesz, ale nie u kogoś, kto Ci tylko będzie przepisywał leki i utwierdzał Cię w przekonaniu, że jesteś biedna i nienormalna... daj sobie szansę na normalność i odpowiedzialność za siebie... naprawdę warto:) wiem, bo sama sobie na to pozwoliłam... i, nie na własną rękę, ale z fachową pomocą mi się to udało. Polecam;)

powinien cię wspierać bezwzględu na co jesteś chora i nie ma prawa nazywać cię wariatką. to jakiś palant i nie rozumie cię.chociaż wiem, że są niektózy faceci tacy obojętni na cierpienie swoich kobiet,

a co do prostego pytania o Twojego chłopaka - jasne, powinien wspierać; ale nie zajmować się leczeniem Ciebie... te ataki paniki mogą być dla niego zwyczajnie NIEZROZUMIAłE...