nie jestem farciarą - mam męza maminsynka

HMMM - czasami tudno mówić widziały gały co brały . nie było wczasniej jak po 1 roku małzeństwa :/.wczesniej wszystkie zeczy właśnie mnie uwiodły - szacunek do rodziców. bliski kontakt - nie wizyty raz na rok. wczesniej to miało jakiś umiar- obecnie prz4eżywam horror. jesteśmy razem - a czuję obecność kobiety T - telefony co chwile pod byle pretekstem - proszenie go o pomoc. Obiadki jada tylko u mamy Mamy dziecko nie mogę liczyć na wspólną opiekę nad dzieckiem-pomoc pracuję - uczę się. ważniejsze jest wytrzepanie dywanów u mamusi dgy próbje porozmawiać - to słyszę ze chcę go skłócic z rodziną. wolny czas - ideał - po całum tygodniu mamyspędezać weekend z nimi i ogladać telewizję- kurcze mamy znajomych - jest moja rodzina - a czasami po prostu chciałabym pobyć z nim sama. mam dośc i nie wiem czy jest szansa coś zmienić

nie wiem czy mam ostrzej stawiać warunki - dodam ze kobieta mnie nie toleruje i wiem że robi to specjalnie - czuje wyższosć ztego powodu że na mojego męza wiekszy wpływ niz ja - smutne jak można być taką ropuchą

Mam alergię na takich facetów. Powiem tak, prośbami wiele nie zyskasz. Bycie małżeństwem nie oznacza bycia jednym ciałem. Jeśli on chce spędzać czas u mamusi, to niech spędza. Ty spotkaj się ze swoją lub ze znajomymi. A co do obiadków - luzzzz przynajmniej masz spokój.

hmmmm - chyba nie rozumiesz pracujemy sporo - nie mamy czasu na nic w tyg - ja się jeszcze zajmuje dzieckiem kiedy mogę - on mamusią a weekendy on ma spędzać z mama - nie z nami - albo on z dzidziusiem u mamy ? - sorki ale tak sie egzystowac nie da albo jestesmy razem - albo on z mamusią - bo an pewno od dziecka odzielić sie nie dam - co za kanał