bylam o krok od zarejestrowania sie na portalu randkowym

zalosna jestem..........

masz racje - tam siedzą tylko świry, desperaci, yebaki i dzivki.... Podobno pisujący na forach netowych, to jeszcze gorszy elemnt - tak słyszałem

tylko, ze ja sie samotna czuje, komicznie

roz czarowana... jestes 2 tygodnie po rozstaiu... daj sobie kobieto chwile czasu... a zarejestrowac sie mozesz... moze jak bedziesz dostawala jakies milosne mailiki to sie lpiejej poczujesz...

kobieto, to sprobuj zrozumiec tez inny moj problem, nie mam tu NIKOGO, nie zostali mi znajomi, nie zostali przyjaciele, jestem kompletnie sama, mam wyjsc do ludzi? z kim, do chlory, poswiecilam dla tego gnoja cale zycie, a on mnie wypierdolil do smieci

wyjdz na impreze, zabaw sie, zobaczysz ze bedzie lepiej

kolejna, która się poświęciła.... jestes, jak rozumiem, typem cierpiętnicy? jezeli jestes ładna to wrzucaj fote na portal randkowy, na pewno kogos poznasz...

dla facetow nie wolno sie poswiecach. trzeba pokazac im swoja niezaleznosc.

...a jeżeli nie jesteś ładna to wrzuć cudzą fotke albo przerób się w photoshopie

O rany a co złego w portalu randkowym? Zabawisz sie i ubawisz:P A jak sie nie spodoba znikniesz bez śladu. A pomijając wszystko... to chyba masz dowód, że nie warto dla faceta zrywać kontaktów i tworzyć z niego centrum wszechświata:P

sama poswiecilas swoje zycie... nikt Cie do tego nie zmuszal... wiec sie nie umartwiaj... z taka postawa mojego wspolczucia nie zdobedziesz... wiem, ze po rozstaniu jest ciezko... ale to sa DOPIERO 2 tygodnie a nie 2 lata...

komiczne, wyjechalam z domu, z kraju, siedzialam zamknieta w czterech scianach przez wiekszosc czesc czasu, bo mieszkalam w dziurze, w ktorej nawet ludzi na ulicy nie spotykalam, wszystko po to zeby z nim byc, tak przez 2 lata, a jak zaczelo sie mowic o przeprowadzce do wiekszego miasta, to sie dzieciatko przestraszylo. tak jesli chcesz wiedziec, poswiecilam sie jestem ladna, gdybym chciala to moglabym pewnie juz dawno wymienic go \'na lepszy model\', ale kochalam jak glupia i koniec koncow to ja zostalam na lodzie

nie zmuszac nie zmuszal, ale przekonywal, ze to na cale zycie, to ja nie bylam pewna, to ja sie wachalam, a jak przyszla trudnosc to sie zlamal w ciagu miesiaca, popelnil blad? tak juz to slyszalam, szkoda, ze ja za niego place

tak to jest, jak sie nie ma własnego życia, znajomych, zainteresowań, pracy - jedno tylko we łbie - CHŁOP

nikt nie wymaga od Ciebie poświęcenia... robilas to, bo to lubiłaś... babe siedzącą w 4 ścianach i wpatrującą sie we mnie maslanym wzrokiem też bym zostawił

Skoro jestes ladna to nie powinnas miec problemow ze znalezieniem kolejnego adoratora. Odnow kontakty towarzyskie, pojedz moze w jakas podroz, zapisz sie na jakis kurs gdzie mozna poznac nowych ludzi. I zacznij zyc. Dla faceta nie mozna sie poswiecac. Ja tez mieszkam za granica, mam meza obcokrajowca ale gdybym wiedziala ze kazalby mi siedziec tylko w domu to w zyciu bym za niego nie wyszla. Moj na szczescie ma olej w glowie.

I nie wolno sie podporzadowac facetowi bo on nie uszanuje takiej kobiety.

troche ciezko, zyc za granica, nie w duzym miescie gdzie mozesz wyjsc, spotkac ludzi, porobic cokolwiek, ale w dziurze gdzie mieszkancy nie przekraczaja nawet tysiaca, komicznie, to nie ja sie patrzylam na niego maslanym wzrokiem, to on sie we mnie tak wpatrywal, do puki nie powiedziano mu zeby sie od mamusi wyprowadzil

dobrze - nieważne... popełniłaś błąd i teraz płacisz za to

kiedy decydowalas sie z nim zyc trzeba bylo brac pod uwage gdzie mieszka, jaki ma charakter. Sorry ale "widzialy galy co braly". Jak zauwazylas ze cie trzyma zamknieta w domu to trzeba bylo szybciej konczyc zwiazek a nie czekac az on to zrobi. Ja tez mieszkam za granica i wcale nie w jakims duzym miescie. Tylko ze ja kiedy poznalam mego meza nawet nie dyskutowalam z nim o tym czy bede wychodzic, czy bede pracowac, czy bede sioe uczyc bo dla mnie to bylo jasne. W zyciu bym sie nie dala w chalupie trzymac. A gdyby jemu sie to nie spodobalo to dzis na pewno nie bylby moim mezem.

wiem, przynajmniej jednego sie nauczylam, ze nigdy wiecej, nie zrobie czegos takiego, dla zadnego faceta, nie warto

Otrzasnij sie z tego, postaraj odnowic kontakty towarzyskie, zajmij sie jakims hobby i za jakis czas przejdzie. Glowa do gory

piccola, ja wiem, ze powinnam to wszystko zrobic, ale na poczatku sie balam, nie jego, balam sie zostac sama, balam sie, ze sobie nie poradze, jakis czas temu zaczelam juz myslec o wyprowadzce, bez niego, do wiekszego miasta, on sie raczej wyprowadzac nie chcial, chcialam sie usamodzielnic, no ale jak widac zabraklo mi czasu, mam jeszcze tam przyjaciol, bo w ciagu tych 2lat poznalam tam wspanialych ludzi, z ktorymi wciaz utrzymuje kontakt, to tu nie mam nikogo

To moze bedac tam po rozpadzie zwiazku trzeba bylo zwrocic sie o pomoc do przyjaciol a nie tak nagle wyjezdzac. Moze napisz do nich, oni ci jakos pomoga a przynajmniej dadza wsparcie duchowe i poczucie ze nie jestes tak bardzo sama.

kiedy to sie stalo oklaplam zupelnie, nie bylam w stanie myslec, najlogiczniejsze wydawalo mi sie spakowac walizki i wrocic do domu i tak tez zrobilam, musialam sie troche pozbierac, ale i tu mi zle. musze odczepic sie od komputera, bo tu napewno pomocy nie znajde, a tylko wkurwiam ludzi, trzymajcie sie.papa