Nie jestem szczęśliwa w małżeństwie-co robić

Mąż wyjechał na delegacje nie było go tydzień. Byłam sama i zaczęłam rozmyślać - podsumowałam nasze małżeństwo - jestem nieszczęśliwa z nim! Co robić? Nie mogę jeść i jestem kłębkiem nerwów. Powiedziałam mu to, a on że to ja wszystko czarno widzę. Kompletny brak zrozumienia. Co mam robić???? Jak sobie z tym poradzić? Ktoś ma takie doświadczenie?

a nie moglas z nim kilka lat pomieszkac przed malzenstwem by sie przekonac jaki jest?Tylko od razu slub?

wejdz na topik: Małżeństwa z niedługim stażem - samotność.

Czemu nie rozmawiasz o tym ze mezem?tylko piszesz topik...

nigdy nie rozumialem ludzi ktorzy biora slub w wieku 25 lat, a potem sie rozczarowuja.NA slub zawsze jest czas

Ale my jesteśmy małżeństwem już 2 lata. Przez 2 lata myślałam, że sobie życie układamy i że będzie bajka. Łączy/łączyło - (sama nie wiem) nas uczucie, aż nagle zdałam sobie sprawę że nie jestem z nim szczęśliwa i nie chodzi o uczucia, zdradę, ani inne rzeczy. Po prostu nie jestem szczęśliwa. Męczyłam się i o tym nie wiedziałam!!!! Wpadłam w rozpacz. Co robić?

depresja jesienna?

Wcale nie jesteśmy młodzieniaszkami ani ślub nie był pochopny. Po ślubie okazało się np. że jego rodzina mnie nie akceptuje, to rzuciło cień na nasze relacje bo on to ukrywał przede mną. To wszystko się ułożyło mi w całość.

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3470832&start=180

Może i depresja ale jaka STRASZNA!!!!

meczysz sie? Co Ci w nim przeszkadza albo czego brakuje? Uwazaj- bo mozesz zbyt pocgopnie wyciagnac wnioski i zniszczyc cos co dopiero powstaje!

Dziękuję za link, chętnie poczytam może coś mi się rozjaśni.

jezeli szukalas czegos innego, to zostaje tylko rozwod.Jesli to zwykly dol to powinno ci przejsc

Męczę się jak cholera. Brakuje nie wiem czego, a w zasadzie wiem. Brakuje potomstwa, ale nie chcę rozwijac tego tematu. Proszę nie pytajcie o to. Mam dużo od życia i od męża, sama też dużo daję. Ale do cholery jestem nieszczęśliwa i nie chcę tak ŻYĆ!!!!

psychiatra- antydepresanty- psycholog - terapia - decyzja co zmienić

Ciekawska - dziękuję za słowa pociechy. Zabrakło tylko \"skok z mostu\".

Malzenstwo to powazny sakrament. Prawie nikt tak o nim nie mysli. Gdyby jednak mlodzi ludzie zanim powiedza sobie sakramentalne "tak" pomysleli co to znaczy byc mezem/zona nie byloby pozniej takich dylematow.O malzenstwo trzeba dbac, pielegnowac jak najpiekniejszy kwiat a nie zastanawiac sie co dalej gdy tak naprawde nic zlego sie nie dzieje.

może poczytaj trochę o facetach, gdy ich zrozumiesz może Twój mąż też wyda Ci się innym człowiekiem niż go teraz postrzegasz: J.L. Wiśniewski - " Czy mężczyźni są światu potrzebni? " tu bez stereotypów jakich pełno w znanej książce Argov Sherry...

" o malzenstwo trzeba dbac, a nie zastanawiac sie co dalej gdy tak naprawde nic zlego sie nie dzieje. " - święta racja. Niech każda głupia niunia, która wyszła za mąż "za wcześnie" nauczy się tego na pamięć.

Nie jestem słuchaczką Radia Maryja a pobieraliśmy się jako ludzie dojrzali więc nie było tu nic nieprzemyślanego. Co do sakramentów to wolę traktować to jako strefę osobistą.

Dziękuję za tytuły - z chęcią zakupię przeczytam. I nie jestem żadna młodziutka niunia, mam bagaż doświadczeń życiowych.

Nie odbieraj źle tego co pisze. Sama tez nie jestem maniaczka Kosciola ale dopiero wtedy gdy wyszlam za maz zrozumialam jak powazny to sakrament. moje malzenstwo jest udane dlatego nie mysle na temat rozwodu- gdyby jednak stalo sie cos co zniszczyloby moj spokoj i wiare w malzenstwo napewno wzielabym rozwod pod uwage. Ale nie wazne. Nie o mnie tu chodzi. Do szczescia potrzebujesz potomstwa - to naturalne. Dlatego tez rozumiem,ze zastanawiasz sie nad sensem swego malzenswa bo nie mozesz "otrzymac czegos" czego potrzebujesz. Zastanow sie tez nad innymi rozwiazaniani swoich problemow.

Dziękuję, trafiłaś w sedno. Żebym przetrwała jakoś weekend bo jestem w naprawdę złym nastroju i nie chcę się kłócić z mężem.

Czasem nie wiadomo o co wam chodzi.

może masz bagaz doświadczeń ale męża wczesniej nie miałaś, prawda? A kazdy człowiek jest inny więc nie ma co szukać podobnych problemów wśród swoich znajomych, bo wszystim się życie inaczej układa. I nie ma też co uciekać od każdej "nowej" rzeczy która nam się tylko nie podoba i wydaje bez sensu. Kiedyś było inaczej kiedyś było lepiej - to ppiosenka sfrustrowanych

Najlepszy weekend jest bez faceta. Samotny weekend ;) (ale jezeli masz się z nim o to kłócić to po prostu wyjdź na kilkagodzin z domu na spacer - pogoda ma być ładna. Jak wrócisz nic nie mów, a w niedzielę wyjdź na kilka godzin znowu)

Oj właśnie tak zrobię. I będę się zajmować robotą, pranie, gotowanie aby tylko na niego nie patrzeć!!!!!!

A co do weekendu bez faceta - dawno nie miałam weekendu bez faceta. Ale za to miewam wieczory bez faceta i jest super.

Ale mądra myśl

Szczera z Lodzi jestes?:D jakbym siebie slyszala