chcialam zapytać.. jak radzić sobie ze swiadomością..

że ukochana osoba umrze? że ma kilka tygodni/miesiecy przed soba? Jak się z tym pogodzić, jak przetrwać?

proszę... o odpowiedź...

a kto Ci umiera?

????

żyć tak jakby miała żyć i nie skazywać jej na niebyt

muszę iść spać, ale szczerze mowiac, to jestes w jednej z najtrudniejszych sytuacji jaka moge sobie wyobrazic nie myśl za duzo, badz dobra dla siebie i dla tego kogos, znajdz kogos na kogo przelejesz uczucia, ktorymi darzysz tego bliskiego Ci czlowieka w przyszłości dobranoc, zajrze tu potem.. przepraszam jesli zabrzmialam jakbym sie wymadrzala.wspolczuje Ci bardzo - i pamietaj, ze kiedys sie znow spotkacie

Jest to stronka poświęcona Antosiowi, małemu chłopczykowi, który w wyniku zapalenia opon rdzeniowo-mózgowych cierpi na porażenie mózgowe, zaniki korowo-podkorowe o raz epilepsję. http://naszskarb.bnx.pl/news.php Proszę zajrzyjcie poczytajcie i pomyślcie ciepło o maluszku, który nie zdążył poznać jeszcze świata i dajcie mu szansę. Jest to prośba o wsparcie nie tylko finansowe, ale również duchowe... Księga Gości to miejsce gdzie można napisać, zostawić ślad po sobie dziękuję i zapraszam

Śmierć bliskiej osoby jest największym stresem jakiego może doznać człowiek. Dlatego baaardzo mi Cię żal. Potrafie wyobrazić sobie jak to wszytsko boli, kiedy widzisz tę osobę i zdajesz sobie sprawę, że już wkrótce nie uśmiechnie się do Ciebie..... Kurcze, ale zawsze jest ta cholerna nadzieja!!!! Nie można o niej zapominać!!!! Pamiętaj, że nic nie jest przekreślone dopóki się to nie zdarzy Trzymaj się jak najlepiej!

Mam nadzieję. Ale... wiem że to jest nieuleczalne... i że czas nam się kończy. Nie mogę sie z tym pogodzić...

podnoszę.................

przykro mi... ja wiem jak mi bylo ciezko gdy zmarl moj kochany dziadek.ale z drugiej strony widzialam jak bardzo meczyla go choroba i mialam swiadomosc ze nikt na ziemi nie moze mu pomoc.wiem ze tam w niebie mu lepiej...tam nie ma cierpienia