Moj chlopak nie jest pewny swoich uczuc....

Od roku spotykam sie z chlopakiem, jednak od samego poczatku nasz zwiazek nie nalezal do prostych, powod? - on jest zonaty. Dlugo nie chcialam dopuscic do naszych spotkan, jednak po pewnym czasie uleglam. Mniej wiecej po pol roku wszystko wyszlo na jaw - zona sie dowiedziala i wybuchla wielka panika w rodzinie. Bylo mi naprawde strasznie ciezko, gdyz ja bylam zaangazowalam i balam sie, ze nic z tego nie bedzie. Jednak stalo sie inaczej. On odszedl od zony i zdecydowal, ze bedziemy razem. Od tego czasu minelo juz kolejne pol roku i wlasnie kilka dni temu moj chlopak oznajmi mil, ze nie jest pewien tego co do mnie tak naprawde czuje i ze zaczyna brakowac mu zycia jakie wiodl zanim mnie poznal. Zalamalam sie. Nie powiedzial, ze mnie nie kocha....stwierdzil, ze napewno cos do mnie czuje, ale mimo to chce sie przestac na kilka dni ze mna spotykac by moc przemyslec wszystko dokladnie. Co prawda mam znim kontak telefoniczny i pare razy przez chwile sie widzielismy, ale mimo to, nie jest tak jak bylo, a przede wszystkim dobija mnie ta niepewnosc....co bedzie z nami dalej? co jesli on zdecyduje, ze jednak nie chce byc juz ze mna? Jak ja to przezyje? Boje sie tego bardzo i nie wiem co robic :( Prosze napiszcie, jezeli ktos z Was byl w podobnej sytuacji, lub umie doradzic co powinnam zrobic. Jestem zupelnie rozbita i nie wiem co poczac :( Pomozcie.

Co począć? Zmądrzeć. Jakieś 0,1% żonatych facetów rzeczywiście zostawia żony dla kochanek. Reszta prędzej czy później wraca na łono prawowitej rodziny.

Powrot do zony jest raczej malo prawdopodobny, poniewaz ona juz mieszka i jest zareczona z innym mezczyzna.Jednak problem polega na tym, ze mojego chlopaka mecza straszne wyrzuty sumienia w stosunku do zony, a przez to odbija sie to na jego uczuciach do mnie.

Dziwisz się? Bo ja nie. Tak bywa. Powróżyć? Skończy sie wasza miłośc, szybciej niż myślisz. Skąd wiem - a bo wiem. Moja siostra to przerabiała, kilka moich koeżanek też. On już teraz próbuje ochłodzić kontakty, im dalej, tym bardziej to będzie postępować. Ja nie oceniam, nie moralizuję, ja po prostu stwierdzam fakt. Przykre, ale prawdziwe.