niegrzeczny czterolatek

Kochani ja juz psychicznie jestem zdruzgotana,nie daje rady mam ochote wyslac moje dziecko gdziecko gdzies i miec z nim spokoj.I zaczynam myslec ze jest potworem.Mysle o psychologu.A na razie to chyba zaczne go bic moze to pomoze.Bo bycie konsekwentnym i spokojnym nie przynosi efektu.Zadne kary nic nie pomagaja,totalna ignoracja moich polecen.Nic sobie nie robi jak ma zakaz czegos nawet tydzien.Wogolre prawie nie slucha i robi co chce czy ja mam pozwolic zeby czterolatek mnie ignorowal i mial gdzies co do niego mowie.Wszystko jest ok do momentu az zaczynam cos od niego oczekiwac,wtedy sie buntuje.Nie reaguje jak cos do niego mowie ze ma czegos nie robic i tak to robi.Nie wiem moze ja popelaniam bledy i to maoja wina ale niech mi ktos powie jakie.

zacznij się buntować kiedy on czegoś oczekuje :D musi się nauczyć że to działa w obie strony

I znowu skonczyla sie wrzaskiem wykrzyczeniem zlych slow w stylu(zejdz mi z oczu,nie cierpie cie),wykrzyczeniem slow ktorych sie zupelnie nie powinno urzywac do dziecka,ktore zaburzaja jego poczucie bezpieczenstwa i zle wplywaja na jego psychike.Ja to wszystko wiem i starm sie tego nie robic ale ja nie wiem po byciu konsekwentna i kolejnej grzecznej prosbie do dziecka aby cos zrobilo,slysze ignorancki ton od 4 latka i totalna olewke no przeciez kazdemu by nerwy puscily.Na prawde mam dosc nie wiem co z moim dzieckiem jest nie tak,chyba potzrebujemy psychologa.Ja sie juz tyle naczytlam co powinnam zrobic jak postepowac ale i tak to nic nie dziala.Jak tak na niego na wrzeszczalam w koncu zaczol regowac ale przeciez to nie powinno byc tak,przeciez to go nieszczy psychicznie i mnie przy okazji tez i wcale sie nie czuje dumnna raczej zalamana bo wiem ze to i tak porazka.

2 lata temu ,w tym właśnie czasie dziecko od nas się uczy tego co dobre i złe ! a jesli ty tak do niego mówisz on uważa,że to naturalne i po prostu cie naśladuje...przeciez to my jestesmydla dzieci wzorem ! mój 5 latek tez sie buntował ale pomogła mi konsekwencja . -teraz jestem z niego baardzo dumna -jest super dzieciakiem jego jedyna wada jest gadulstwo

teraz tez musisz postawic na konsekwencje -bo wychowasz sobie małego tyrana a jego ofiarą będziesz ty sama ! powodzenia...

napisz do superniania

mama 26 a czemu nie, jeśli uważasz, że nie dajesz rady i próbowałaś już wszystkiego to idźcie do psychologa. To przecież żaden wstyd. Czasami wystarczy, że ktoś spojrzy z boku na sytuację i wie co jest nie tak. Powodzenia, nie załamuj się, każda z nas popełnia błędy.

I tak masz ode mnie duży plus za to, ze zauważasz problem... To nie jest oczywiste w dzisiejszych czasach, z dzisiejszymi rodzicami... :]

do tego kogos kto sie tytuluje-polki to w wiekszosci.Kim kolwiek jestes to zanim zabierzesz glos w jakiejs sprawie lub odezwiesz sie do kogos to najpierw sie nauczyc kultury i szacunku do ludzi bo widac ciebie rodzice bardzo zle wychowali.wszystko w temacie,nie rozmawiam z prostakami. Pozatym ja zupelnie nie rozumiem skad u niego takie napady agresji i buntu,w naszym domu jest spokojnie,jesli mam jakis konflikt z mezem to jest to raczej rozwiazywane spokojnie poza oczami dziecka i nigdy nie uzywamy wobec siebie jakis wulgarnych slow i zawsze mamy do siebie szacunek.nasze dziecko obserwuje przejawy milosci dlatego jeszcze trudniej jest nam to zrozumiec.Nie wiem skad to sie u niego bierze gdzie obserwowal takie sytuacje.Na pewno nie w telewizji bo to rowniez mamy pod kontrola.

LOL z mężem zawsze mamy do siebie szacunek, a gadasz dziecku (gadałaś) "nie cierpie cie" cóż za cudna hipokryzja. pozdrowienia dla wszystkich mamuś, co sie nie umieją w język ugryźć. myślą ze dziecko to mały dorosły i że jak mu powiedza takie idiotyzmy to sobie coś weźmie do serca i sie zastanowi nad zachowaniem. same nie będąc konstruktywne wymagają konstruktywności od dzieciaka. nie podobać sie może zachowanie, nie dzieciak całościowo, ale o tym sie mówi dosłownie, a nie ogólnikiem. dorosły by sie zasmucił, co dopiero dziecko. baju. mam nadzieje, ze dostaniesz w potylice za niebawem!

a w przedszkolu też się tak zachowuje ? Wczoraj na poczcie widziałam takiego chłopca, zero posłuchu, na oko własnie 4 latka. Ale w tym wypadku widziałam totalną olewkę ze strony matki, chłopiec przepychał się pod nogami ludzi , matka to widziała, parę razy zareagowała typu " chodź tu" ale dzieciak miał ją absolutnie w nosie. Wkońcu powiedział do starszego faceta że śmierdzi i jest stary ... Matka tylko mu powiedziała że tak nie wolno, nic o przeproszeniu itp.

Moja córa zaczyna mnie słuchać. Problem był po mojej stronie. Brakowało mi cierpliwości i reagowałam nerwowo Pomogli mi Psycholodzy z Ascendohttp://ascendo.pl/dlarodziny25.html