jak powiedziec teściowej ze nie chce jej syna?

Chcę zerwac z chłopakiem i nie wiem jak o tym powiedziec jego matce i babci. Obie mnie lubią,często zapraszają na kawe czy obiad do siebie.Jego babcia traktuje mnie jak wnuczkę. Jak mam powiedziec,że odchodzę? Dodam,że jestem z nim półtora roku.

A musisz im mówić? Przecież to sprawa między wami. Ale jeśli już, to normalnie: Proszę pani, nie układa mi się z pani synem, dlatego postanowiłam od niego odejść.

Zapowiedz sie na rozmowę do nich i najnormalniej w świecie powiedz, że rozminęliscie się troszkę w swoich oczekiwaniach, nioe wyszło wam, ale zawsze będziesz mile wspominać jego i jego najbliższych. Ps. Mam nadzieję, że najpierw swojego faceta uprzedzisz o tym, że odchodzisz :P

Po co ma go uprzedzać? :P Jej o to chodzi - boi sie jemu to powiedziec, wiec powie babci i liczy na to, ze babcia mu to przekaze :P

No tak,ale jak to powiedziec tak najłagodniej. Odchodzę z jego winy ale nie chcę żeby miały do mnie żal. One myślały,że niedługo będzie ślub!

Podstawowe pytanie: czy on o tym wie?...

nie wie... dowie sie od babci :P

W takim razie masakra :O

Anettttte musisz zakonczyc ten wasz związek skoro nie jest on dobry. życie masz sobie ułożyc z facetem a nie jego rodziną:) zerwanie z chłopakiem nie oznacza zerwanie znajomości z jego rodziną jeżeli faktycznie wasze stosunki są oki jest jeszcze jedno wyjście.po zerwaniu z chłopakiem możesz powiedzieć jego rodzinie co było nie tak ...jeżeli to dobrzy ludzie to powinni zrozumieć życze powodzenia

Zawsze to jakieś ryzyko z tym mówieniem rodzinie; nigdy nie wiadomo, czy kiedyś nie obróci się to wyznanie przeciwko autorce.

Mój facet wogóle jest niezaradny i nie moge na niego liczyc. Mamy po 26lat. A on ma tylko kilka miesiecy stażu pracy! Nie ma potrzeby pracowac bo zawsze finansowo pomagały mu dwie babcie i mama a od ółtora roku i ja. Mam już tego dośc. Nie widzę życia u boku takiej osoby. Jakbym straciła prace,czy zachorowała to z czego ja bym żyła. On do pracy nie pójdzie bo dla niego pracy nie ma! A to za daleko,a to za mało płacą a to nie chce pracowac na zmiany itd. Rozmawiałam z jego rodziną na ten temat,żaliłam się ale jak to babcia i mama-żałują chłopaka,że nie może znależc pracy! A on wogóle nie szuka! A ja mam dośc pracowania na niego. Ja chodzę do pracy a on gra sobie na komputerze!

O, Anette, to nic nie mów mamie i babci, bo będzie kiepściutko. ty prawdopodobnie wyjdziesz na "złą kobietę", która nie rozumie synka i wnuczka. Nie wdawaj się w żadne szczegóły, a ja na twoim miejscu powiedziałabym "teściowej" i babci jakiś czas po rozstaniu. O ile w ogóle bym mówiła.

A teraz jak powiem,że odchodzę to już będzie całkiem tragedia. "biedny"chłopak,nie dośc że pracy nie ma to ja niedobra dziewczyna go zostawiam. I co on biedny zrobi? Kto mu ugotuje,kto kupi jedzenie. Znowu cały ciężar spadnie na dwie babcie i jego mame. Kurczę,mi też go szkoda ale przecież nie mogę byc z nim z litości. Nie mogę układac sobie życia z kimś kto jest tak nieodpowiedzialny. Tylko czy jego rodzina to zrozumie?!

ze im sie to nie spodoba, bo nie patrza na sprawe obiektywnie. Moga pomyslec, ze zalezy Ci na bogatym kolesiu, ze lecisz na kase, moze tak byc... Ale nie musi. Najlepiej powiedz poprostu, ze wam sie nie uklada...

ja powiem tak...nie ty jesteś od informowania mamy i babci faceta, to on powinien im o tym powiedzieć...wyrozumiałości się od nich żadnej nie spodziewaj, Twój będzie cierpiał, a matka czy babka nie potrafią przejść obojętnie nad krzywdą dziecka/wnuka...co to jego winy to one jej nie zobaczą, bo jakby widziały że z chłopakiem jest źle to by go zmobilizowały do życia, a nie chołubiły i pomagały. zerwij i z niczego się nikomu (z wyjątkiem chłopaka) nie tłumacz.

popieram 11:37

Twoje odejścieto będzie dla niego kolejna wymówka, żeby nie szukać pracy :D

skonczy pod mostem jak wiekszosc nierobow

wpisu o 11:37 Anette, najlepsze i najuczciwsze są najprostrze rozwiązania. Powiedz chłopakowi, że obawiasz się przyszłości z nim, juz teraz nie widzisz w nim chęci do działania i do pracy. Pożegnaj się telefonicznie z teściową, wyjaśnij, że rozstałaś się z jej synem, a dzwonisz do nich, bo bardzo je polubiłaś. I by za wszystko podziękować. Jak poproszą o wyjaśnienia, powiesz to co nam. Zrozumieją. Jakoś jestem o tym przekonana.

Dziękuję za wszystkie rady! Tak zrobię,powiem otwarcie i bez owijania w bawełne. Wątpie czy mnie zrozumią i jestem pewna że wszyscy będą mieli do mnie żal-i babcie i jego mama i on sam. No ale trudno. Ja sobie jakoś poradzę. Zostawie mu wszystkie rzeczy które kupiłam do jego mieszkania. Mam nadzieję,że znajdzie sobie W KOŃCU pracę bo naprawdę może kiepsko skończyc. Jego babcie i mama nie będą wiecznie żyły. No chyba,że znajdzie kolejną dziewczynę-taką jak ja:(

A podejrzewam, że znajdzie i to pewnie młodszą. Sama byłam z takim typem faceta :O

W ogóle nie wdawałabym się w dyskusję z jego mamą i babcią!!!! Ale jak już musiałabym, to bym powiedziała, że odchodzę bo szukam męża z jajami, i że nie mam zamiaru go utrzymywać, i tyle!!!

Mimo wszystko mam trochę wyrzuty sumienia. No cóż taka już jestem-naiwna,wrażliwa i baaardzo mało asertywna:( Chciałabym,żeby już było po wszystkim. Nie jestem twarda ale dam radę. Jeszcze raz dziękuję za rady. Zrobię to w niedzielę bo już naprawdę zdecydowałam się by tego dłużej nie ciągnąc.

Coz, ja uwazam ze nie ma potrzeby oznajmiac rozstania calej rodzinie chlopaka, a juz tym bardziej tlumaczyc sie przed owa rodzina. Skoro jednak czujesz taka potrzebe, odradzalabym absolutna szczerosc wobec mamy i babci. One i tak beda doszukiwac sie winy w tobie, skoro od lat nie potrafia dostrzec wad swego syna i wnuka.

Anette, ależ zrozumieją przecież, co do nich mówisz. Nie znaczy to jednak, że nie będzie im przykro, to oczywiste, że będzie. A za okazane uczucie ze strony babci warto podziękować. Nie jest to częste, tak ciepłe podejście do przyszłej synowej. O tym można poczytać na topiku o "kretyńskim zachowaniu teściów ".

powiedz,że już go nie kochasz i jego rodzinie to samo. nie mogą cię zmusic żebys z nim była jeśli ty sama tego nie chcesz.

Ty nic nie mów. zostaw go i tyle. niech on się tłumaczy swojej rodzinie.

mielismy taka sytacje syn chodzil z dziewczyna, i znalismy ja, rozeszli sie nam sie podobala, ale nie my bedziemy z nia zyli. Klaniamy sie sobie grzecznie, i czasem pogadamy i to wszystko.

Jeśli bywałaś u nich to myślę, że jednak wypadąłoby im powiedzieć, ale tak normalnie. Przecież znają chyba zycie.