mój związek kuleje...

jak w temacie. nie mamy praktycznie dla siebie czasu,pomijając zachowania mojego chłopaka , to czuję bezsens sytuacji, bo wiem, że do niczego ten pseudozwiązek nie doprowadzi. Jestesmy razem 5 lat a on ciągle boi się odpowiedzialności, najlepiej mu w domu u mamusi... Kiedyś proponował konkubinat, teraz nawet jak (umyślnie zresztą) zaczęłam wspominać o mieszkaniu, wysiadł psychicznie i zaroponował.... że pomaluje mi w nim sciany...., bo on to nawet nie marzy o tym by w najbliższych latach od rodziców się wyprowadzic, z jego zarobkami, opłatami za studia (których jeszcze nie zaczął) etc.... I tak bym mogła w nieskończonośc. Jednak mój problem zaczyna się w innym miejscu.... Otóż jest dwóch chłopaków, którzy zaczeli sie mna interesowac..... Jeden stateczny , na moje oko chłopak myslacy o życiu poważnie.... drugi z lekko figlarnym błyskiem w oku..... I tu mój problem, czy byłoby bardzo nie fair, gdybym wciąż formalnie tkwiac w zwiazku z obecnym chłopakiem, umówiła się z którymś z nich, jeśli by zaproonował jakąś kawe itp? Czy opierać sie zawieraniom znajomości, i probowac reanimować to, co kiedyś było między nami...? Czy umawiając się z któryms z nich ne bedę nieuczciwa ??

daj sobie z nim spokój-bo juz nic z tego nie bedzie.... rozejrzyj sie za innym...........

szczera powazna rozmowa

nie nie! nie przekreślaj tego związku! Ale powiedz raz jasno, że dłuzej tego tolerować nie będziesz. A z tamtymi umawiaj się jesli masz ochote, znajomych mozesz chyba mieć ;P

Nu tak, znajomych mogę mieć tylko co gdy pospotykam się z jakimś chłopakiem, się zaangażuję i co wtedy .... albo ten chłopak się zaangażuje.... trudne to troche

no to musisz od poczatku być świadoma i podkreślać, że to tylko znajomość i nic powaznego. Jesli poczujesz, że ktoryś staje się dla Ciebie wazny i jest w stanie zastąpić obecnego synka mamusi to bez namysłu rozstań się z obecnym. Przecież marnujesz sobie czas... A czym dłuzej tym gorzej, ja po 3 latach związku codziennie budzę się z myślą, że przeleciały mi 3 lata życia....

Nie no synek mamusi to stricte on nie jest, tylko wygodnie mu w domu bo nic nie musi ma same przywileje i mysli ze w zwiazku tez istnieja same przywileje Rozmawiac probowalam, nic nie dawało, to raz sie nawet zbuntowalam i sie rozeszlismy - na tydzien - wtedy charytatywnie ze mna porozmawiał. Niby sie stara ale wszystko wraca do normy jest wiele rzeczy nie tak jakich powinny być, ale nie każsy związek jest idealny - tylko co w razie jakiejś "kawki " od razu mam gadać- śluchaj, mam chłoaka, wtedy już nastepnej nie doczekam :P

Nikomu się nie tłumacz ;) rozgranicz tylko zwyklą znajomość od czegoś powazniejszego, a w życiu trzeba być \"trochę\" egoistką i czasem pomyśleć tylko o sobie ;) a z synkiem mamusi zrób porządek i zagroź, że jeśli sytuacja się nie zmieni to będzie definitywny koniec. Bynajmniej ja bym tak zrobiła ;) A teraz spadam z kafe. No i bądź konsekwentna, jeśli coś postanowisz to się nie łam! Pogadaj z tym swoim :P niech wie, że nie jest jedynym, który chciałby Cię mieć na własność i że jeśli Ci się coś nie spodoba to po prostu pożegnacie się ;) Swoją drogą faceci to zjeby genetyczne ;)

Nikomu się nie tłumacz ;) rozgranicz tylko zwyklą znajomość od czegoś powazniejszego, a w życiu trzeba być \"trochę\" egoistką i czasem pomyśleć tylko o sobie ;) a z synkiem mamusi zrób porządek i zagroź, że jeśli sytuacja się nie zmieni to będzie definitywny koniec. Bynajmniej ja bym tak zrobiła ;) A teraz spadam z kafe. No i bądź konsekwentna, jeśli coś postanowisz to się nie łam! Pogadaj z tym swoim :P niech wie, że nie jest jedynym, który chciałby Cię mieć na własność i że jeśli Ci się coś nie spodoba to po prostu pożegnacie się ;) Swoją drogą faceci to zjeby genetyczne ;)

Dosłownie - a my mamy z nimi przeryte :/ pozdrowionka

bo najzwyczajniej w świecie jesteśmy naiwne i głupie... ale to już inna bajka, dobrej nocki ;) Jutro tu zajrze zobaczyć co nowego ;)

Ja byłam z takim lekkoduchem, co cały czas by tylko mamusi obiadki jadł, a o życiu mówił, że zacznie poważnie mysleć za 5-7 lat, bo jest jeszcze młody. Wytrzymałam 2,5 roku, potem poznałam chłopaka, który mi od razu powiedział, że nie interesuje go związek na miesiąc czy dwa, ale na całe życie. I od dwóch tygodni jestem szczęśliwą żoną :) Tak że czasem warto zerwać kilkuletni związek i spróbować być z kimś, kto myśli poważnie o życiu. A Ty jeżeli pragniesz stabilizacji to porozmawiaj o tym z chłopakiem, ze marzysz o ślubie itd. Jeżeli to nie da rezultatów to myślę, że śmiało powinnas się zacząć spotykać z innymi. Bo przecież nie będziesz się męczyć całe życie... Nie chcesz chyba powiedzieć mu kiedyś, że oddałaś mu najlepsze lata swojego życia i z tego nic nie wyszło...

No tak, tyle że mam wątpliwości, bo mój chłopak, jaki jest, taki jest, ale jest (chyba ) uczciwym człowiekiem,raczej mnie nie zdradzi, i darzy mnie uczuciem. A gdy spotkam jakiegoś oszusta- im więcej czytam na kafe topiców, tym bardziej sie owych oszustów matrymonialnych obawiam . ...:P albo takich, którzy by chcieli tylko wykorzystac... Tylko chciałabym w wakacje np. wyjechac gdzies w góry lub nad morze, pobawić się poznać smak życia, (nie mówię o wódzie i ćpuństwie oraz dyskotekach - nie ten typ) i móc zkim to dzielić. A z chłopakiem to jak już gdzieś jedziemy, to narzeka, ze drogo (choc płaci tylko za siebie i nawet jedzenia niekupuje ) a w ogóle to unika wyjazdów jak ognia, bo że niby boi się żebym przypadkiem wtedy w ciąże nie zaszła....albo że ma pracę i nie dostanie urlopu w tym terminie co ja, albo że szkoda mu pieniedzy ( a po m-cu kupuje fona za 700 zł) Ja nie oczekuję luksusów, ja chcę tylko poczuć ze jestem młoda że mogę powedrować przed siebie z plecakiem i mam przy sobie kogoś, kto również czuje to co ja ... a słyszę tylko że do wedrówek mam trasę rowerową :( Co do przyszłości , po rozmwoei o niej o mało sie nie rozstaliśmy, stwierdził, że ograniczam jego męską wolnosc.... przes te 5 lat nie padło z jego ust ani jedno konkretne słowo dotyczące naszej wspolnej przyszłości, wiec w koncu chcialam uslyszec na czym stoje - i ciagle nie wiem nic, po stwierdzeniu że odchodzę nagle zaczął odwracać kota ogonem, że żle go zrozumiałam, itp po czym w konću po kilkunastu minutach stweirdził z ulgą, " że gdy mu powiedziałam ze odchodzę , to on już sie bał, że jestem w ciąży " - czyli wiadomo , co by go bardziej zmartwilo . Wiem, ze jeszcze mam czas, mam 23 lata, ale jesli jeszcze 5 lat poczekam, może się okazać, ze zostanę sama z reką w nocniku, nic sie nie zmieni, a nikt mnie juz wtedy nie będzie chciał, że tak to smiesznie ujmę. Zresztą nigdy specjalnym powiodzeniem nie grzeszyłam :P

Nu niezle namieszalam :P wszystko bez ladu i skladu, ale mam nadzieje, że tresc da sie wychwycic i sens :) Ogólnie historia bardzo podobna do barbusi, też chłopak uważa, że za 5-7 lat zacznie myśleć o życiu poważnie, ( ha, może wtedy zacznie sie zastanawiać, jakby to życie zorganizować:P) a ja no cóż jesczce niedawno chetnie bym czekała, gdybym miała na co- ale teraz już jakoś nawet ochoty nie mam chocby mi zlote gory obiecywał... A co do marzen o slubie itp- nie robi to na nim wrazenia, mysli ekonomicznie - ze to zbedny wydatek, itp. Zreszta secyficzne odejscie do pieniadza jest jedna z jego dolujacych cech, oraz stanowcze oddzielanie tego co "jest jego" - jak np w rozmowie, to mój telefon i co ci do niego (gdy ma w nim 50 rozebranych fotek, co zreszta mnie nie rusza już) , albo tekst : "to moje ieniasdze i bede z nimi robil co chce", gdy na narzekanie ze nie ma kasy odpowiem mu ze wlasnie niedawno sprawil sobie drugi w tym roku telefon za 7 stowek, lub jakis super sprzet modernizujacy komuter, wiec niech nie marudzi ( z tym takze dalam sobie spokoj i po prostu na komentarze nie reaguje, nei wiem ile zarabia bo nie pytam, czort mnie to obchodzi, a swoje uwagi zostawiam dla siebie) . No to sie rozpisalam....