śmierć albo perfekcja.. śmierć

nie mam już siły walczyć ze sobą. muszę mieć idealną figurę, idealną skórę, i najlepzse wyniki w nauce...ty,czasem robię wszystko źle. złych ocen i zaskórników przybywa a bez słodyczy dlugo nie wytrzymuję. jem je a potem.. ma ktoś rady (tylko nei w stylu "idź do psychologa" bo nie mam na to warunków) to trwa już 2 lata. ważyłąm 60 kg... schudłąm do 49.. a potem w ciagu 2 miesięcy przytyłam do 63kg. mam 169 wzrostu i długo nie pociągne.. chyba podetnę sobie żyły (podobno najskuteczniejsze)

ma ktoś jakieś rady ?

no wiem . nikogo nie obchodze. musze sobie sama poradzić. jak se podetnie żyłe jednej reki to jak podciąć drugą??? tą krwawiącą łapą??/

nie wiem czy to pocieszenie ale nikt nie jest idealny... pokochaj siebie a będziesz szczęśliwa :)

na co ci perfekcja ?....nie masz wzoru na doskonalosc ! neurosa1 ma racje....pokochaj siebie :)

masz duzy problem z psychika,no najlepiej jakbys poszla do psychologa asle skoro twierdzisz ze nie masz warunkow to ok.A nie wiem nie masz jakiejs przyjaciolki z ktora moglabys pogadac?zaakceptuj sama siebie a od razu poczujesz sie szczesliwa,zbuntuj sie.I nie warto myslec o smierci bo tak naprawde zycie jest piekne,masz je tylko jedno.Zobaczysz ze jeszcze kiedys poczujesz sie szczesliwa ale musisz sobie pomoc

ma przyjaciółkę. i dotego wyrzuty suienia bo ona myśli tak samo jak ja. wpędziłąm ja w bulimię i anoreksję. wżarłam się w nią jak trucizna . gdyby nei ja to bylaby normalna napewno

nie mam wzoru doskonałości ale są ludzie bardziej zbliżenie od ideału. a ja nie mogę być przeciętna. muszę sie starac i zdechnąć w pogoni za perfekcją. to mi matka pokazuje. nie mogę być przeciętna

dziewczyno. TY to TY, a nie MATKA. nie rowna walka poki co, ale walcz. dotad, az wygrasz SIEBIE.

dużo wolnego czasu, dziecino i porąbane w głowie:O Czy masz pracę? Uczysz się? masz hobby? Weź się zapisz do jakiegoś klubu sportowego i będzie gitarra. Wiesz, mam dokładnie taki sam wzrost, też się trochę martwiłam, jak ważyłam już prawie 60kg. Ruszyłam dupę i schudłam. To nie jest aż takie trudne, nawet dla kogoś, kto ma z tym problemy. I zawsze, kiedy coś się da zrobić, nie jest aż tak źle. Teraz ważę 49kg. Jestem chora. Nieuleczalnie. Do tego osoba, którą kocham najprawdopodobniej ma raka. A ja zostanę inwalidką. I to jest wkurwiające, wiesz? Bo na to się nic nie da poradzić. A ty masz problem, bo byś chciała schudnąć, ale nie możesz:O

k** teraz to dałam . ubrałam sie w kubraczek perfekcjonistki pod presją matki. tu chodzi raczej o coś innego . tylko nei wiem co. moje ego? skąd się wzięło . sama je zbudowałam . jednak jestem złym człowiekiem . nie wiem gdzie się kończe a gdzie zaczynam . sama się oszukuje i udaje przed soba kogoś kim nie jestem . niema dla mnei miejsca pomiędzy ludźmi

ne oczekuje takeigo : "biedactwo' itp. poprostu próbuje znaleźć jakiś początek i koniec. a co do schudnięcia to to nie jest tak powierzchowny problem. bo ludie ważą po 80 kg i sa szczesliwi. i se dobrze czuja w swoim ciele. ja szukam tego - siebie. i wiem ze jestem do d***

to mój ideał http://www.supermodels.nl/agnesbuzala/pictures/1

Dziewczyno juz sama powiedzialas co jest twoim problemem. Matka!! to ona cię w to wszystko wpakowala. Teraz najwazniejsze to oderwac sie od jej oczekiwan... powodzenia wiem jak to jest nie martw się głowa do gory

byłam kiedyś taka jak Ty :) miałam najlepsze stopnie, byłam najchudsza i miałam najsilniejszą wolę ze wszystkich :) ile lat walczyłam z anoreksją pisałam już tutaj, więc nie będę się powtarzać - grunt że zrozumiałam, że bycie idealnym nie daje szczęścia! nawet jeśli będziesz ważyć 30 kilo i tak nie będziesz szczęśliwa wyluzuj i nie miej głupich myśli - pozdrawiam i uciekam ;) dobranoc

czy Twój znak zodiaku to Panna?:)

bo jeśli się nie oderwiesz od tego, nie przestaniesz myśleć o tym co mama ci gadala, o tym idealnym swoim "ja", to nie pomoże ci sni schudnięcie, ani bycie idealną, ani zdobycie super pracy ani nic... zawsze będziesz czuć że coś jest z toba nie tak... widzisz tak cię mama "zaprogramowała", gadała ci że jesteś do kitu i że ktoś tam inny jest lepszy, że masz dążyć do ideału... wykończysz się dziewczyno mówię ci nie ty jedna masz taki problem ale nie możesz się w tym pogrążać najważniejsze to zdać sobie sprawę z tego, że to co ty teraz myślisz o sobie to nie ty!!! to mama.... :( strasznie mi ciebie żal wiem co czujesz nie martw się będzie ok tylko oderwij się od tych przeklętych myśli o ideale ideałów nie ma!!!

dzieki za wszystkei odpowiedzi. widze ze madrzy ludzie tu są. ja nie powiinnam tergo zwalać na matke. robię z siebie ofiarę. ona jest dobra. w zasadzie nie wiem jak ona wytrzymuje. jej ojciec sie powiesił jak była w moim wieku, jej siostra ma schizofrenię i się na nią z nożem rzucała, jej bratu umarł w strasznych mękach (zwłuknienie płuc) i ona na niego patrzyła, teraz ma męża alkoholika. do tego jej matka nie potrafi okazywać uczuć. zawsze miałą doskonałe stopnie co jej zapewniło stypendia. codziennie pracowała w polu sprzątała i jeszcze miaą czas i chęci na nauke. wyrwała się z tej wsi do cholernego małego miasta w jakim mieszkamy i teraz ma córkę która jest taką egoistką. powinnam umrzeć

czy ta kobieta nieei zasługuje na cudowne dziecko?? a co ma? świnie ktora marnuje jej pieniądze i tylko ciągle żre. teraz spójrzcie: czy ja nie powinnam być idealna?

cholera :((( tak juz bedzie do konca zycia. !!! mam skurcz. nie przejmuj, sie z takim zdrowiem jak my- dlugo nie pozyjemy predzej czy pozniej, blizej czy dalej perfekcji -umrzemy, pytanie tylko jak długo bedziemy sie meczyc?

j acie poprostu kocham . wiesz o mnei prawie wszystko teraz

teraz tylko czekam az bedzie chata pusta na 3 godziny. ciepła kąpiel i żyletka. może się obudze za 2 lata w szpitalu z aksamitną cerą i bez szpetnych mięśni . kroplówka mi powie jak żyć . i jak być normalną .jak jeść normalnie

albo si enie obudze. i wtedy nikt nie bezdzie za miejsce w szpitalu płacił