Czemu mój kolega tak reaguje na mnie???

Staram siętak robić i wynagrodzić mu krzywdy, których doznał. Ale nie wiem w jakim charakterze. A wyboru muszę dokonać teraz.

Staram się jakoś te krzywdy wynagrodzić. Jednak jużteraz muszę zdecydować w jakim charakterze będę: jako koleżanka czy dziewczyna

Fakt że wiele przeszedł, ale nie oznacza to że do końca życia masz chodzić wokół niego na palcach. Każdy z nas ma swoje mniejsze czy większe dramaty życiowe, a skoro on tak wiele przeszedł to powinien tym bardziej doceniać, że jesteś przy nim a nie stawiać wymagania. A moja rada (choć pewnie niezbyt cenna) jest taka: jeżeli go kochasz i nie przeszkadza Ci, że jesteś dla niego nie do końca atrakcyjna to zostań jego dziewczyną; jeżeli nie wiesz czy go kochasz i przykro Ci, że go nie pociągasz fizycznie to zostań jego przyjaciółką.

Widzisz... Jak dojdzie do jakotakiej normalności to przestanę chodizć na paluszkach. Póki co się uspokaja i wycisza, nerwica staje się mniej widoczna, rozmawiam z nim dużo o związku, życiu itp. stawiam pytania, otwieram oczy itp. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale jego patrzenie na innych i samego siebie jest do naprawy. Cóż... zaciskałam zęby nie raz, bo naprawdę przeginał, każdego innego dawno bym nie chciała na oczy widizeć, nadenerwowałam się strasznie, ale nie dałam zrazić, no i sama dużo się nauczyłam. Muszę wybierać teraz. Kocham go, ale nie wiem czy jako przyjaciela (lojalność) czy jako mężczyznę (pożądanie). Nie chcę angażować się, nie chcę więcej przeżyć zawodu. Jeśli odpowiadam mu "średnio na jeża" to poprostu dam sobie spokój. Nic na siłę. Dlatego zainteresowały mnie te męskie reakcje ;)

Widzisz... Jak dojdzie do jakotakiej normalności to przestanę chodizć na paluszkach. Póki co się uspokaja i wycisza, nerwica staje się mniej widoczna, rozmawiam z nim dużo o związku, życiu itp. stawiam pytania, otwieram oczy itp. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale jego patrzenie na innych i samego siebie jest do naprawy. Cóż... zaciskałam zęby nie raz, bo naprawdę przeginał, każdego innego dawno bym nie chciała na oczy widizeć, nadenerwowałam się strasznie, ale nie dałam zrazić, no i sama dużo się nauczyłam. Muszę wybierać teraz. Kocham go, ale nie wiem czy jako przyjaciela (lojalność) czy jako mężczyznę (pożądanie). Nie chcę angażować się, nie chcę więcej przeżyć zawodu. Jeśli odpowiadam mu "średnio na jeża" to poprostu dam sobie spokój. Nic na siłę. Dlatego zainteresowały mnie te męskie reakcje ;)

dobra, idę spać, dzięki za posty

Stwierdziłam że jestem hipokrytką :o przecież mój mąż wyciągnął mnie z anoreksji, a najłatwiej było mnie wtedy zostawić samej sobie. Życzę powodzenia i dobrej nocki!

tytulowy :D Normalnie super... Ja nie wiem czy to prowokacja czy nie... Ale poprawila mi humor (chociaz dzisiaj mam nawet niezly) ;) Problem rodem z Popcornu, z ubryki "Kasiu pomoz", nawet styl podobny

szkoda, że nie doczytałaś reszty

kobieto puchu marny--> z jakiego to wiersza? bokojarzeale nie pamietam.

kobieto puchu marny, Ty wietrzna istoto, postaci Twojej zazdroszczą anieli, a duszę gorszą masz, gorszą niżeli... Mickiewicz oczywiście :)

mozliwe, ze sie nie zapokaja .FAceci ktorzy nie maja seksu i sie nie zapsokajają sa bardziej podatni na erekcje i to obojetnie w jakim momencie.