Jak się poznaliście?????

siema, jak i gdzie się poznaliście? Podzielcie się swoimi historiami:)

spotkałam go w sklepie:) w Tesco:) serio. Akurat sięgaliśmy po ten sam słoiczek dzemu...;) zdarzenie jak z filmu... jesteśmy już razem 4 lata i planujemy slub w czerwcu:)

w moim srodowisku zawodowym. :)

przez internet :p jestesmy miesiac po slubie :d

na odwyku. razem się teraz męczymy na trzeźwo.

w parku! jechałam na rowerze i się przewróciłam:P on podjechał i pomógł mi wstać... gdy podał mi rękę od razu zaiskrzyło.... i tak iskrzy już 2 lata:P

przez net

na koncercie

w knajpie przez wpólnych znajomych potem dowiedziałam się że podobnie jak ja uszkodził sobie rękę więc pomyślałam że mu coś doradzę - zadzwoniłam - wyciągnęłam na piwo - i zanim tę rękę doleczył byliśmy już razem i tak trzeci rok już zleciał a w przyszłym ślub

banalnie - na dyskotece - poprzez wspolnych znajomych - juz 4 lata razem

no nie, ja mialam anons

W autobusie :) dosiadl sie do mnie jak jechalismy do Londynu ;) a nwet nie wiedzial do kogo sie dosiada, bo wtedy wyszlam z autobusu ;) i tak 20 godzin zmienilo wszystko...

przez net:D:D

i jesteśmy ze sobą juz 1,5 roku i jest BOSKO!!!

"Czyli wszystko zrządzenie losu a nie podryw" zgadzam sie. Tylko czemu mnie cos takiego nie spotka?

smsa, znajomi trochę pomogli, bo "sprzedali" Mu mój numer. napisał w ciemno, nie znając mnie i nigdy nie widząc i tak już zostało

bo to przychodzi wtedy kiedy sie najbardziej nie spodziewamy i nie czekamy na to ;)

w klubie,a mial byc tylko babski wieczor,wyszlo inaczej,lepiej:-)

"A mozetego nie zauważasz" nie sadze "bo to przychodzi wtedy kiedy sie najbardziej nie spodziewamy i nie czekamy na to " jw, nie sadze :P

mikołajki 2003 - pamiętam jak dziś - wtedy zakończyłam pewien etap mojego życia... skończyłam to co było dla mnie złe i zupełnie nie opowiadało mojemu sumieniu - mianowicie zerwałam 6 miesięczną znajomość z pewnym człowiekiem ... to dało początek nowemu (lepszemu) życiu... to jak się poznaliśmy może wydawać się dziwne abo przynajmniej śmieszne... a mianowicie tego dnia po lekcjach postanowiłam pobuszować w internecie. myszka zaprowadziła mnie na www.czat.onet.pl. nie długo czekałam aż odezwie się do mnie osoba ukryta za nickiem misztalek... porozmawialiśmy i na tym sie skończyło. następnego dnia nogi znów zaniosły mnie do sali informatycznej i znów odwiedziłam w/w stronę a tam po raz drugi rozmawiałam z owym misztalkiem. i tak kolejnego dnia... w końcu postanowiliśmy się spotkać w świecie rzeczywistym i ocenić czy te słowa puszczone w wirtualną otchłań są chociaż w części prawdą... chcecie wiedzieć więcej... zapraszam na bloga... zdradze tylko ze jestesmy razem juz 4 lata i za 128 nasz ślub!!!

Ty mialas szczescie, na prawde. napisz cos wiecej o tym:)

a czy uwazace ze bycie z chlopakiem poznanym przez siec jest zwiazkiem gorszego gatunku? czyms wstydliwym...?

wszyscy przez net? a nie baliście się, że to jakiś psychopata?:P jakoś ci wszyscy z którymi kiedyś rozmawialam na czacie byli zdrowo szurnięci...:P Swojego narzeczonego poznałam w bibliotece (słynny BUW) ;) przysiadł się obok i jakoś tak zaczęliśmy rozmawiać... Jesteśmy razemu już 2 lata. Ponad;) Przypadek rządzi wszystkim... miło by było gdyby pomagał tak wszystkim;) pa

a co kogo to obchodzi gdzie sie poznalismy

to po co się wypowiadasz? żeby dodać swoje pretensje? akurat Twoja historia nas nie obchodzi.

do cocinelka wiem,ze mialam szczescie :) ale niestety to szczescie juz dlugo nie potrwa .... Jak to bylo przeznaczenie a tak to wyglada to kiedys sie ejszcze odnajdziemy ... co bys chciala wiedziec jeszcze ???