wielka,odwzajemniona milosc-a jednak rozum mowi nie

Zdezylam sie zyciem bardzo brutalnie! Nigdy nie bylo latwo inikt nie mowil,ze bedzie.Jednak jak dlugo? Poznalam faceta,no i tak od slowa do slowa zostalismy para. On jednak z gory zostal skreslony ,,z nim to sobie zycia nie ulozysz" slyszalam dookola.My sie jednak bardzo kochamy! Ale to nie bajka,oprucz laczacej nas milosci dzieli nas wszystko i wszyscy.Nie wspolgrajace ze soba charaktery.Kto tak nieudolnie rozdaje milosc? Teraz wiem,ze nie wystarczy chciec byc razem trzeba sie nauczyc zyc ze soba.Tojednak nie zawsze mozliwe.Na pewne ustepstwa nie da rady sie zgodzic powstaja klutnie o nic.Jestem zrozpaczona poniewaz bedac razem niszczymy sie wzajemnie.Piekne sa chwile sielanki ale klutnie bolesne.Zdecydowalismy sie rozstac.Bez zlosci.Bez nienawisci.Jednak w bolu. Jak powstrzymac lzy gdy on mowi "kochanie uwazaj na siebie ,nie daj sie zranic,pomoge ci przy przeprowdzce,skarbie ktory wezmiesz telewizor" A jednak tak bedzie lepiej oboje wiemy...