czy ja musze udawac zeby byl zadowolony?

jak zrobic by stac sie optymistka i nienarzekac facetowi. To swiezy zwiazek a ja czesto wszytko widze w czarnych barwach. On nie lubi kiedy taka jestem ale czy to na tym polega aby udawac ze wszystko jest ok?

ci sie humor poprawi

skoro, jak sama piszesz, udajesz - to po co z nim jestes??

nikt nie lubi marudzacych ponurakow... Nawet jakby wolal zebys byla szczera, kiedys moze sie zmeczyc tym Twoim pesymizmem ;) Usmiechaj sie przez lzy czasem, nie psuj innym humoru. To sie sprawdza - beda Cie miec za wesola osobe i wszyscy beda zadowoleni ;) Czasem warto ;)

by z laską nie było problemów, by nie narzekała, nie miała humorów, okresu, by nie narzekała że nie ma orgazmu, by nie chciała kasy na ciuchy, by z "miłości" wszystko w domu robiła sama, prała, sprzątała i gotowała i jeszcze wyglądała jak gwiazda filmowa... a życie to nie je bajka

raczej nikt nie lubi cip ek smieszek ktore sie głupio smieją .Dorosła osoba ma byc powazna , to nie dziecko ktoremu przystoi smiech.

dokladnie

usmiechanie sie jest symbole glupoty.

nikt ni emówi o głupkowatym śmiechu tylko o optymistycznym podejściu do życia a nie byciu wiecznym malkontentem

fakt, ludzie z opóźnieniem umysłowym najczęściej mają taki kretyński beztroski uśmiech stale przyklejony do twarzy ono w ogóle się niczym nie przejmują bo nic do nich nie trafia

to zaraz musi byc idiotyczny usmiech? :O To tak samo jak ja moge uznac powage za wieczne niezadowolenie

czlowiek dorosły kulturalny nie usmiecha się .JEsli biznesmen chce miec klase nigdy sie nie usmiechnie .W swiecie dorosłych usmiech jest oznaką głupoty.

nie wazne jaki usmiech .Usmiech to oznaka słabości .MEzczyzna z klasą nigdy sie nie usmiecha i nigdy nie płacze .JEst jak posąg.

eh ja nic nie rozumiem:( jesli sie usmiechne to jest objaw głupoty?:O mnie chodzi o to , ze kiedy mi zle to chcialabym sie wygadac a komu moge sie wygadac jak nie najblizszej osobie - ona winna byc ze mna nie tylko kiedy dobrze bo to byloby za wygodne . Ale wlasnie jest problem , iz chlopak powtarza mi, ze nie powinnam ciagle myslec w czarnych barwach , ze robie sie pesymistka i widze, ze nie lubi tego . A mnie kiedy zle nie potrafie tłamsic w sobie wole sie wygadac . Czy to dobrze jesli on powtarza mi ciagle o pozytwnym mysleniu ? tak jakby chcial na sile zrobic ze mnie optymistek bo wtedy nie bedzie musial wysluchiwac. To moja interpretacja - nie wiem czy dobra