DDA

Chciałabym prosić o pomoc. Mój ojciec pił, zapił się na śmierć, odetchnęliśmy z ulgą. Ale mam brata, też zaczął pić nadmiernie. Mieszkam z mamą i z nim. Znowu jest to samo. Czuję się jak mała dziewczynka, te same lęki, ten sam smród, po prostu to samo. Powtórka z rozrywki. Nie stać mnie, żeby się wyprowadzić. Brat się nie wyniesie, bo gdzie i za co? Poza tym ma meldunek, nie da się wyrzucić itp. Matka jest załamana, ja też. Co robić? Brat nie chce się uczyć, ledwo skończył podstawówkę. Nie ma wykształcenia, nie ma pracy. Ma bardzo mocny syndrom DDA. Ja też, tylko że ja nie chce tak dalej żyć. Do niczego GO nie zmuszę, nie pozbędę się go też. Macie może jakieś pomysły, bo ja mam pomrocznośc jasną i widzę tylko czarną otchłań. Czy to ma być moje przeznaczenie? Tylko proszę nie piszcie, że mam wyjść za mąż i sprawa się załatwi.

znam ten bol.ile masz lat?

http://www.psychologia.net.pl/index.php polecam-jest tu ponizej fajny art-poczytajcie

napisz czy pracujesz, czy sie uczysz? ile masz lat?sprobujemy cos pomyslec....:) uszy do gory! ja tez jestem/bylam dda