2 pytanka odnośnie schizofrenii

Skąd bierze się ta choroba poza dziedziczeniem?Tzn czy jakieś traumatyczne wydarzenia mogą ją wywoływać?? Jakie są skutki uboczne przyjmowania leków na tą chorobę? Pewnie zaraz napisze ktoś że od tego są google ale odpowiedzi na pierwsze pytanie nie mogłam znaleźć a co do drugiego to też ciężko,a jak już jest to napisane naukowym językiem....

przyczyny są nieznane skutki uboczne to ospałość, otepienie, zamknięcie się w sobie, opóźniona reakacja na bodźce.. pomijając uszkodzenia wątroby

przyczyny:dziedziczne, stres (ale w szerokim tego słowa znaczeniu, włącznie z traumami wczesnodziecięcymi i przewlekłym stresem związanym np z warunkami domowymi ze tak to nazwę) + brak wsparcia ze strony otoczenia. ale to bardzo ogólnie i powierzchownie napisałam.

czesc, jestem terapeutka w szpitalu psychiatrycznym, pracuje z ludzmi ktorzy maja schizofrenie, i powiem ci, ze gorsze sa skutki jak sie lekow nie przyjmuje... przyczyny sa tak naprawde nieznane, przewaznie ktos w rodzinie na to chorowal.. dopasc moze w kazdym wieku, przewaznie w okresie dojrzewania, badz po porodach, czy faktycznie traumatycznych przezyciach (ale wtedy po prostu sie nasila, a nie to ze trauma ja powoduje) co do skutkow uboczynych - no coz, faktycznie czlowiek jest ospaly, spowolnialy ruchowo, wolniej mysli, reaguje z opoznieniem, ale to zalezy od dawki lekow jakie sie przyjmuje, bo mamy pacjentow ktorzy funkcjonuja normalnie i tacy, ktorzy sa bardzo spowolniali... nowoczesne leki nie niszcza tak watroby, a przy schizofrenii leki trzeba brac cale zycie, zeby nie bylo rzutów..

A czy są jakieś skutki fizyczne?Cos obiło mi się o uszy o jakimś poneuroleptycznym zespole parkinsonowskim ale nie wiem czy to o schizofrenię chodziło.I jeszcze jedno:czy człowiek przez wiele lat walczący z tą chorobą jest jeszcze zdolny do uczuć,czy też jest całkiem "wypalony" wewnętrznie??

odnosnie pierwszego to nei slyszalam czy czlowiek jest zdolny do uczuc itd?.. hmmm... kwestia rysu charakterologicznego czlowieka, jaki tryb zycia prowadzi itd.. nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi... schizofrenia nie robi z czlowieka socjopaty, co to to nie.. :) ale jesli czlowiek latami chodzi "zlekowany", nie bardzo interesuje sie tym co sie wokol niego dzieje, to moze tak byc, ze juz mu wszystko jedno.. ale raczej malo jest takich osob, chbya ze z silnym stadium tej choroby.. znam ludzi, ktoryz staraja sie zyc normalnie, najwazniejsze to przyjmowac regularnie leki, wtedy po czasie mozna zmniejszac troche dawki, dojsc do optymalnej dozy, poza tym teraz przy shizofreniach podaja jednoczesnie leki , ktore maja poprawiac nastroj i ozywiac bardziej czlowieka, chyba ze jest to osoba agresywna, niebezpieczna, to wtedy specjalnie ja sie "wycisz" lekami..

Wielkie dzięki,bardzo mi pomogłaś

prosze bardzo... fajnie ze moglam ci pomoc, naprawde...

mój brat to ma...

zgadzam sie z wypowiedziami POPROSTU...