Dzisiaj zakończyłam kolejny związek...

wielu ich nie było,ale teraz bylam zakochana i docieraliśmy się bardzo długo i nic z tego...:(((((((( jest mi tak smutno,musiałam to skończyć bo nie szło juz wytrzymać. nawet się coraz rzadziej spotykaliśmy pomimo że byliśmy juz ze sobą kilka miesięcy :( straciłam już nadzieję,kolejne marnowanie czasu,kolejne docieranie się,kolejne rozczarowanie...tak mi smutno że sobie nie wyobrażacie :(

wyobrazamy...mnie chyba czeka to samo niebawem

kilka miesięcy? i ty mówisz o docieraniu? ile razy się widywaliście w ciągu tych "miesięcy"?

Człowiek uczy się na błędach niestety...prawda smutna i okrutna

cały czas na błedach?...juz jestem zmeczona, tak długo sie targałam ze sobą co zrobić, dawałam szanse,ale juz nie potrafie.plakac juz nie umiem chociaz to ja skonczylam ;(

trzymajcie kciuki zebym przez to przeszla :(

A jaka jesteś stara?

Amant czy ja jestem stara?hmm to pytanie wzgledne,mam 27 lat wiec juz młodziutka nie jestem :( najgorzej boli ta strata czasu....:(

zle mi strasznie,sory ale nie mam gdzie napisać :(

O maszzzzzzzzz, kilka miesięcy to nie tak dużo. I to nie jest strata. Po prostu ie zaczynaj związku, jak nie spotkasz kogoś, kto będzie tego wart, to nie będziesz tracić czasu.

widzisz,tylko ze na poczatku wszystko bylo bardzo fajne,a potem przyszly problemy i on sie zmienil,odsunal calkowicie.rozmowy nie pomagaly wiec musialam to zakonczyc,bo gdyby kochal pewnie staralby sie jakos polepszyc sytuacje :(

No cóż... wiem, co masz na myśli. Ale skoro było fajnie, on był fajny, to nie był to czas stracony. Źle do tego podchodzisz moim zdaniem.

Ciekawe ile razy trzeba sie spazyc?

zle do tego podchodzę,bo uwazam ze mozna bylo to ratować,ze takie problemy powinny zostac rozwiazane, a okazalo sie ze nie mozna ich rozwiazac,bo on tego nie chce.ja po prostu stalam sie kims dodatkowym w jego zyciu,przestalam byc kims waznym.przyszly problemy i podczas ich rozwiazywania przestawalam dla niego istniec.staralam sie wspierac ale jak mozna wspierac kogos kto cie ignoruje i zapomina o twoim istnieniu? w koncu podjelam decyzje o rozstaniu.ciezko jak cholera :(

nie wiem ile razy,ja jestem zmeczona,moj limit sie wyczerpuje :(

No rozumiem. Ale jednak to, co było, wcale nie było stratą czasu. Sama mówisz, ze było ok. BYŁO. No nigdy nie jest tak, że jest ok całe życie;) Nie martw się. Co ja mam powiedzieć, jak mnie chłopak olał po 2 latach?:O I też wszystko było dla niego ważniejsze. Takie życie.

fajnie ze masz takie podejscie,ale ja juz nie potrafie.staralam sie w sumie jakos do tego dostosowac, zrozumiec. codziennie mi powtarzal ze to taki okres w jego zyciu i musze to zrozumiec,ale ja nie potrafie.przestalismy sie codziennie spotykac, potem coraz rzadzszy kontakt (choc stale codziennie go mielismy) doszly do tego klotnie,bo wydawalo mi sie ze to z jego winy tam zle ma zorganizowany czas.w koncu nie wytrzymalam i powiedzialam koniec :( zle mi jednak jak cholera,tak bardzo mi zle ze zaczynam watpic :(

Nie wiem, czy mam dobre podejście. Ja miałam tylko jednego chłopaka i tyle mi wystarczy:D Tez już nie mam ochoty na żadne związki. No i tak tez bywa. Nie ma się co zamartwiać. Lepiej być samemu niż w nieudanym związku, zwłaszcza jak ktoś nas olewa.

Ej,ej! Troche optymizmu...

ja juz swoj optymizm stracilam dawno :( oczywiscie placze i pewnie cala noc nie zasne :( tak mi zle :(

pfff co to jest kilka miesięcy :O

Jeszcze jestem ja! hehe

Nie płacz, nie warto. Ja tak rozpaczałam prawie rok:O Ale to dlatego, że człowiek to głupia istota

wiem ze nie powinnam ale nie potrafie,smutno jak cholera :( probowalam rozstawac sie z nim kilka razy,ale jakos wszystko wracalo i on pokazywal ze mu zalezy.teraz juz czuje ze to jest ostateczne,ze to koniec.najgorsze jest to ze w dalszym ciagu cos do niego czuje,moze to juz nie jest wielka milosc,ale jak pomysle ile razem przeszlismy :(

No widzisz, to nie jest ta źle. Ja tam czułam wielką miłość. ALe jak człowiek w potrzebie, to trzeba sobie radzić:)

wiem ale nie moge sobie poradzic nijak :( bede plakala dzisiaj, pewnie cala noc a jutro pojde jak glupia z opuchnietymi oczami do pracy :( zazdroszcze kobietom ktore nie sa tak emocjonalne jak ja :( jak ja im zazdroszcze :(

Ale to nie chodzi o bycie nieemocjonalnym:O Ja w ogóle jestem przewrażliwiona, ciężko odchorowuję takie sprawy. Dlatego wolę już się w nie nie pakować. Nie martw się po prostu, popłacz sobie, i zobaczysz, ze Ci przejdzie, nie ma innego wyjścia

A ja nie miałem żadnego i nie rozpaczam;).A jestem sporo starszy:P.

no ja tobie autorko wspólczuję, też byłoby mi szkoda czasu...ale to chyba o mentalność chodzi, wiele moich koleżanek, jeśli w ogóle, załozy przypuszczalnie rodziny dopiero po 30- stce i one nie płacza nad upływem czasu

Nie płacz kochana nie warto!!! ja skonczyłam cos co trwało 2 lata w grudniu i durna rozpaczałam przez 2 tygodnie schudłam 5 kilo a duzo nie wazyłam wygladam jak smierc a on sie dobrze bawi, lac na facetow sa do dupy!!! drugi raz sie w gówno nie właduje o nie. Nie płacz przez faceta, nie warto...