nie radze sobie ze soba

do spotkania na terapii mam jeszcze pare dni i nie wiem, jak je przetrwam :(

glowa do gory! znam Twoja sytuacje z autopsji i wiem, ze na poczatku trudno wytrzymac tydzien pomiedzy spotkaniami.

marnuje sobie samej zycie a przeciez jestem doroslym czlowiekiem

a co takiego jest zle?

ze co? nie rozumiem ...o co pytasz?

zastanawiam sie po co mi terapia, co jest tym elementem terapii, ktory pomaga. Czy to jest to, ze ktos z Toba rozmawia i wysluchuje, pomaga analizowac przezycia, poswieca uwage. To, ze masz kontakt z osoba, ktora z zalozenia powinan byc Ci zyczliwa. Czy co? No bo moze gdybym miala przyjaciela albo jakies zycie poza praca to moze bym inaczej podchodzila do sytuacji w pracy i generalnie do zycia, do swojego w nim miejsca? Moze wtedy by nie trzeba bylo terapii?

a ja wlasciwie nie rozumiem o co ci chodzi,chcesz sie wygadac??

gracjo a to mi cos pomoze, ze sie wygadam? Za duzo sie nad soba uzalam i nie pomaga. Ale moze pomoze uzalanie sie na terapii.

zwariuje chyba, rany zero znajomych, zero wyjsc z kimkolwiek gdziekolwiek ptrzcie i uczcie sie do czego doprowadza zycie sama praca