Najdziwniejsze zerwanie pod słońcem

Witay autorze:):) Sluchaj..ja ze swoim facetem jestem ponad 3 lata (jak Wy:) ), mielismy szczesliwe 2 lata a ostatni rok taki sobie (jak Wy:) ) i jak moj byl na emigracji to Go dzradzilam ale nie fizycznie lecz uczuciowo..przyznalam sie swojemu facetowi ....jestesmy do dzis ze soba a to bylo rok temu......wybaczyl mi ...wiem,ze to byl blad...tearz jest lepiej niz kiedy kolwiek moglo byc....jak sam napisales \"co nas nie zabije to nas wzmocni\". Powodzenia:P

ja uważam że ona z tobą nie będzie,jej odpowiada taka sytuacja... można powiedzziec ze jestem podobna do niej,lubie z facetem spac,uprawiac sex,przytualc się,spedzac czas ale czy kocham?na pewno nie...

Tak znienacka wróciłem do tego tematu. No więc jak się sprawa rozwija? Otóż: zaręczyliśmy się, przyjeła ode mnie pierścionek nawet sama go wybrała nie spotyka się z nikim więcej (narazie) mówi, że mnie kocha, a nawet kocha do szaleństwa zaplanowaliśmy ślub Generalnie siódme niebo. Jest tylko jedno małe "ale". Czuję się z tym wszystkim kiepko, tak jakbym stał na skraju bagna od którego dzieli mnie tylko jeden krok. Nie znam jej - w ogóle. To już jest całkiem inna osoba. Wiem, że teraz mnie kocha (bleh, w smie niczego nie wiem - nie ufam jej). Wiem, że się angażuje (bleh, to samo). Nie wiem co mam robić - brnąć w to dalej? Czasami coś we mnie po prostu wyje "jak mogłaś", "jak mogłaś spać z gościem potem przychodzić do domu i kłaść się obok mnie do wspólnego łóżka?". Ja bym tak po prostu nie umiał, czasami jest ok (gdy o tym nie myślę), gdy myślę - coś we mnie po prostu wyje, wije się, ściska, zaciska, chce mi się płakać (chociaż minęły prawie 2 miesiące). Do tej pory dziwię się jak ktokolwiek, kiedykolwiek mógł tak postąpić? Co radzicie?

ja ci radze zerwac z nią. ona jst nienormalna i ma cos z psychiką. po co sie meczyc z wariatką w toksycznym zwiazku????

a tak w ogole to ci wspolczuje, bo jeszcze pewnie duzo czasu minie zanim zrozumiesz, jakie to dno ta twoja "jedyna ukochana". pzdr

zdrada jest okropna... jeśli się o niej wie. ale pytanie - czy gdybyś nie wiedział, bylibyście dziś razem? tj, czy zrobiłbyś cokolwiek żeby z nią nadal być? bo wydaje mi się, że ona w pewnym momencie zwyczajnie by od Ciebie odeszła, skoro, jak sam przyznałeś, olewałeś ją i koncentrowałeś się na kasie... nie ufasz, masz prawo ale to, co teraz robisz jest nie w porządku... albo jej wybaczasz, uznając część swojej winy i budujecie razem wspólne życie pomni tego, co może się stać, jeśli nie będziecie o siebie dbać na codzień, albo ją zostawiasz i pozwalasz wam obojgu na znalezienie szczęścia z innymi... jeśli ona Cię kocha, to będzie bolało, ale lepsze to niż brnięcie w stronę ślubu, dawanie jej nadziei i skończenie tego tuż \"przed ołtarzem\" albo, co jeszcze gorsze, po ślubie... wiem, jak boli zdrada... po prostu zastanów się, czy będzie Ci lepiej z nią czy bez niej, ale kiedy podejmiesz decyzję na bycie z nią... daj wam żyć! wam obojgu... może wspólna wizyta u psychologa pomoże? życzę powodzenia

Poczekaj rok. Zdradę musisz przeboleć... odżałować... i wtedy będziesz wiedział, wybaczyć czy nie. Jeszcze parę m-cy będziesz się miotał. Albo dacie radę, albo nie.