nikt tak pieknie nie mowil, ze sie boi milosci

witajcie, ostatnio czesto sie tu udzielam, bo dobrze jest poznac opinie tak anoniowo i bezkarniue sie uzewnetrzniajac. Mam pytanie takie mianowicie. Dlaczego, beda samotna marze o milosci, a kiedy sie ktos pojawi,tworzymy zwiazek, to ja sie cholernie boje, ze cos nie tak zem na, ze cos moze sien ie spodobac,i kosztuje mnie to wiecej stresu niz gdy bylkam samotna, a jednoczesnie chce byc z kims. Mam wrazenie, jakby szczescie nie bylo dla mnie, ze to na pewno nie dzieje sie naprawde i na pewno cos wkrotce sie schrzani,albo, ze facet jest ze mna z braku lepszej rozrywki, z nudow, etc. Strasznie mnie to dreczy, tym bardziej, ze jestem od niedawna z kims i jest dobrze, a ja nzow szukam dziury w calym. Czu ktoś tez tak ma? Jak sobie z takimi glupimi myslami radzic?

powies sie.

dodam że mam dosyć spore wymagania, gdy poznaje faceta mierze mu penisa, musi być w przedziale 30-40 cm jak nie to go wywalam na bruk

ktos sie pode mnei podszywa, nie mam takich wymagan, i to nei o to chodzi.

nie mam takich ale mam inne, facet musi mieć penisa w kształcie ogórka bo nie toleruje penisów w kształcie banana

kur*** dziewcyzna prosi o rade,a tu takie traktowanie, to powazna sprawa ,mysle, ze wynika z kompleksow i trzeba by zaczac dobrze o sobie myslec, zyc chwila, jest dobrze teraz, to niech bedzie, i nie skupiac sie na tym co ise wydarzy kiedys, juro moze skonczyc sie swiat.