od dwóch lat jestem uzależniona powaznie od internetu..

nie mam nawet swoich znajomych juz realnych tylko wirtualnych, jedynie znajomych mojego meza,dzisiaj zdałam swobie z tego sprawe i sie poryczałam, a maz mnie wyzywał, ze co ja sobie wymyslam, jemu jest tak wygodnie bo gotuje mu obiadki, sprzatam siedze w domu,a mi sie najzwyklej w swiecie nudzi..kiedys miałam swoich znajomych, ale oni mieszkaja w innym miescie, ze wzgledy na meza przeprowadziłam sie do innej miejscowisc gdzie nie mam swoich znajomych..kocham go bardzo, ale chce cos zmienic..w swoim zyciu, czuje sie taka zalezna od niego..:(

mąż mi przed chwilą powiedział, ze nie mam myślec o pierdołach, ale zajac sie normalnym zyciem, posprzatac chocby troche wokoł domu,kiedy ja ma dołka i chyba wpadam w nerwice:(

powiedział, ze mam nie wiercić dziur i nie dolowac sie jeszcze bardziej

:/

co zrobic, by potraktował mnie poważnie?

o, masz męża :) To i tak lepiej niż 96% kafekurrrewek :)

no,ale co to ma do rzeczy, jakies kurewki , czy to, ze mam męza, jestem załamana...a wszyscy mowia wez sie w garsc:(,a to nic nie daje!

mam wrazenie, ze mąz nie traktuje tego co mowie, powaznie, ale jak jakies fanaberie nastolatki:(

nie proste, jestem w ciąży, niebawem urodzę:(

na kafewterii się nieoduzależnisz:O

Znajdz prace albo zapisz sie na jakis kurs. A ze ty wogole sie tak dajesz traktowac. Ja w zyciu bym sobie nie pozwolila na takie traktowanie.

chyba mam o sobie niskie mniemanie i dlatego daje sobą pomiatac,w ogole chyba zle o sobie mysle, ze nic nie umiem i takie tam..od dziecinstwa mi to wpajano wiec nic dziwnego..kto zechce takiego pracownika?co w siebie nie wierzy:(

Jak jestes w ciazy to trudno.Jak sie zachodzi w ciaze trzeba wziasc to pod uwage: ze przynajmniej kolejny rok czy dwa bedzie trzeba spedzic w domu miedzy pieluszkami. Ja dlatego mimo, ze mezatka nie chce jakos myslec o ciazy. Oboje pracujemy, ja dodatkowo studiuje, jestem niezalezna i mam tez znajomych. I wlasnie mysl, ze dziecko moze przykuc mnie do domu - odstrasza mnie od macierzynstwa.

prowizorka,moze dlatego, sie tak denerwuje tym wszystkim..ale dziecko to piekna sprawa, ono nie ma nic do rzeczy, bo przeciez zawsze mozna wynajac opiekunke, jak moje znajome to robia i isc do pracy..chodzi bardziej, o moja samoocenę

od zamkniecia w domu i przez to, ze zrezygnoałam z bywania gdziekolwiek, świruję po mału, niedługo, zaczne chodzic po scianach!