Od piętnastu lat staram się, żeby ludzie mnie NIE lubili, ale chcę to zmienić.

Już z 15 lat staram się unikać kontaktów z ludźmi. Nie rozmawiam praktycznie z nikim, ubieram się tak, żeby ludzie woleli do mnie nie podchodzić, zerwałem praktycznie wszystkie kontakty ze szkół, które skończyłem, mam nawet już próbę samobójczą na koncie. Chciałbym coś zmienić, bo już właściwie mam dość takiego życia. Nie wiem tylko jak to zrobić, bo chciałbym coś zmienić, ale boję się, co ludzie powiedzą. Boję się, że będą się ze mnie śmiać, że się zmieniłem. Chodziłem już nawet do psychologa, ale nic to nie pomogło. Co mam robić?

?

W tej chwili nie pracuję

nie wyjdziesz z tego sam, nie można się aż tak zmienić, według mnie potzreba ci jakichś leków które stłumia fobie społeczną i cię zaktywizują......w USA pełno osób bierze prozac itp leki przepisywane przez psychiatrów i nikt nie robi z tego problemu a u nas psycholog to jeszcze ale psychiatra to wstyd...:)

Dlaczego zamknąłeś się w sobie,powód musi być.15 lat w skorupie.Jak matka z tobą wytrzymała?Zacznij może od niej-podziękuj i poproś o pomoc.

Powoli , małymi kroczkami ale do przodu. Napewno wiesz sam ze nie uda cię nagle zmienić w lwa salonowego i dlatego nie napinaj się za bardzo:) Jeśli dojrzałes juz do tego etapu ,że chcesz się zmienić to masz część żmudnej drogi za sobą. Proponuję na początek poćwiczyć troszkę na portalach społecznościowych , randkowych lub czatach.W końcu to rozmowa z żywymi ludzmi ale zawsze to na początek bezpieczniej. Trzymam kciuki:)

Chyba zamknąłem się dlatego, żeby mi łatwiej było odejść z tego świata.

No ale ktoś Cię jednak trzymał przy życiu(utrzymywał)?

Wielokrotnie próbowałem rozmwiać na GG, czatach itp, ale jak tylko ktoś próbował uzyskać informacje na temat np. tego, czym się interesuję, to z reguły uciekałem. Czasem zdarzało się, że rozmawiałem z kimś dłużej (np. kilka tygodni), ale potem stwierdzałem, że za dużo o mnie wie - i znowu uciekałem.

ja mam to samo mnie skrzywzdzi ludzi to spowodowało ze nie istnieje juz dla swiata

nie probuj od razu na gleboka wode tylko raczej "eksperymentuj" z tymi zmianami. np zaloz sobie: to dzis zagadam do kogos kogo znam, o byle czym, np o pogodzie :)

O pogodzie nie będę rozmawiał, bo jak dla mnie to jest idiotyczny topik. Jak tylko ktoś zaczyna ze mną rozmawiać o pogodzie to praktycznie od razu go "skreślam".

Chciałeś umrzeć więc powód był poważny.Trudno coś doradzić,za mało faktów.Nie bój się,że zaraz zostaniesz rozpoznany;to mało prawdopodobne.

Bo wiesz,można różnie o Tobie myśleć,że ktoś Cię skrzywdził,albo że masz odmienną orientację seksualną.Wyobraźnia ludzka nie zna granic.

proponuje zacząć od chodzenia do klspow na zakupy, ajpierw do marketow a potem stopniowo do takich gdzie trzeba prosic sprzedawce zeby cos podal z polki

Wiele lat temu intrygował mnie ktoś podobny do ciebie.Koleżanki mówiły,że to gej.Widziałam go tylkoraz z dziewczyną;bardzo ładną.

Głowa do góry. Spojrz na siebie obiektywnie, z boku. Jest tylu ludzi, oni nie przywiązuja takiej wilekiej uwagi do czyjejs zmiany. Moze na początku, ale pozniej się przyzwyczają, zaakceptują to i będzi ok. Pozatym to przeciez bardzo pozytywna zmiana. Nie przejmuj się tak, ja wiem , ze jest trudno, ale masz w sobie tę siłę. Jesli jeden psycholog nie pomogl, warto go zmienic, jesli nadal potrzebujesz pomocy. Nie wazne ile razy upadles, wazne, zeby zawsze się podniesc. Pozdrawiam.

Chyba Cię nie spłoszyłam?Myślisz ,że jeden taki jesteś na świecie?

ile masz lat

Tym topikiem możesz pomóc nie tylko sobie,ale i wielu podobnym do Ciebie.

Myślę,że On jest już po 30stce.A Ty"też sie zamknełam"jesteś chyba młodsza,mam rację?

mam 25

tez byłam u pychologa e tam co on o mnie wie ja miałam on bardzo nie fajna sytuacje a mimo tego nie podddaje sie choc woem jakie to trudne nikt nie ma bladego pojecia co przezywałam zupełnie nikt ale mysle ze jescze utrze ludziom nosa

25 lat to wiek,kiedy już dochodzi się do pewnych wniosków,prawda?Wiadomo,że każdy kiedyś umrze i nawet najdłuższe życie tak naprawdę jest bardzo krótkie.

Po co ucierać komuś nosa?Czy to Cię uszczęśliwi?

według mnie to zaburzenia osobowości, może nadmierna wrażliwość ale jak tu ktoś powieział - każde zycie kiedys sie skończy więc....

wrazlilowosci mam bardzo duzo niestety nie pieprzcie mi z zaburzeniami sorry ale prawda jest taka ze ludzie pamietaja o tych osobach dopiero ak się zabija niestety ale tak jest a pozniej pytanie dlaczego on to zrobił ? odpowedz bo ludzie nie potrafili mnie zaakceptować takim jakmi byłem lub byłam bo ludzie mieli mnie w dupie a teaz przychodza na mój grup a oni wczeniej nie widzieli ze ktos moz być samotny czuć sie odrzucony zepchniety na margines no co moze tk nie jest

grób

trudny temat juz sie nikt nie wypowie