jak oceniacie samych siebie???

jestem człowiekiem bezwartościowym

jestem SUPERKOBIETĄ :P

uważam że jestem osobą wartościowa i mam tego swiadomosc lubie siebie i akceptuje taka jaka jestem i jestem optymistka posiadam poczucie humoru:))..czasami w zyciu sa straszne tragedie ale ja wiem ze predzej czy pozniej sloneczko zaswieci:) pozdrawiam

jestemNajmocniejszą moją cechą jest skromność

OK;)

jestem boska:D nieco mniej boskie sa moje 2 nadprogramowe kiloski ;)

moglbym sie rozpisywac, ale ujme to krotko i skromnie jestem zajebisty

:) jestem zarabista

chciałam coś napisać no ale .... to forum jakieś małe jest :O pa

Niezwykle pozytywnie. Nie znam na świecie fajniejszej osoby ode mnie.

bardzo dobrze ;)

nieźle

realistycznie czasem pesymistycznie

aaa, realistycznie mialo byc? :o :D :p

To temat akurat dla mnie. Nie jestem zajebista, nie radzę sobie z własnymi emocjami, dzisiaj wydarłam mordę na dzieciaki , że słyszała mnie cała ulica, problemy mnie przytłaczają, mam dośc siedzenia w szpitalu, braku czasu na życie , tego, że wszyscy myślą tylko o sobie i że są fajni....a ja jestem beznadziejna bo dlatego właśnie chyba ktoś rzuca mi non stop kłody i mam to w dupie co sobie o mnie ktoś pomyśli i mdli mnie jak ktoś kocha siebie bo ja siebie niecierpie!!!!

siebie :(

- brak mi konsekwencji i asertywności :O - wygląd ujdzie (zwłaszcza z tyłu) ;) - jedynie czym mogę się pochwalić, to posiadaniem dużej dozy optymizmu :D:D:D

optymizm się kończy tam gdzie zaczyna się FATUM!

mało obiektywnie :D

dla mnie nie istnieje coś takiego jak fatum ... siła sugestii czyni cuda grunt to pozytywne myślenie

beznadzejny,bezwartosciowy do dupy :o

i jeszcze coś .... staram się unikać ludzi, którzy mówią o sobie: beznadziejni, bezwartościowi i temu podobne bzdety, ponieważ to się udziela :(:(:(

jestem antropomorficzną personifikacją beznadziejności

tak sie czuje nie wiem jak traktuja mnie inni nic na to nie poradze :o

szkoda, że siłą sugesti nie można uzdrawiac ludzi, przewidywac wypadki i zmieniac nastawienia ludzi do tych dotkniętych nieszczęściem. Większośc kochających siebie to ci, co robią to nie w przenośni i gdy widzą, że ktos cierpi nie ma czsu zastanowic się jak pomuc gdyż straciłby cenne minuty na wielbienie siebie....

moją jedyną wadą jest całkowity brak wad

Ja nie kocham siebie, tylko akceptuję (a to znaczna różnica) :) Do do rozwiązywania problemów to stosuję zasadę: "umiesz liczyć, to licz na siebie" Nauczyłam się nie pchać tam gdzie mnie nie potrzebują i nie wychodzić przed orkiestrę. Jeśli ktoś potrzebuje mojej pomocy, to ma mi o tym powiedzieć a nie czekać na moje domysły :O Człowiek całe życie się uczy

ja siebie lubie i akceptuje i zawsze staram sie patrzec optymistycznie na zycie--- i to wlasnie daje mi sile by byc szczesliwa mimo wileu przeszkod i moje dziecko widzi szczesliwa mame to Ono tez jest radosnym dzieckiem...aha i niezgadzam sie ze ludzie ktorzy kochaja siebie niepotrafia pomagac inny i wsperac i wogole...wlsnie tacy ludzie potrafia pomagac...jak ktos siebie kocha to tez kocha innych...i stara sie byc lepszym dla innych...(niemyl zarozumialców z ludzmi ktorzy siebie akceptuja czy tez kochaja bo to roznica).

powyzszy wpis szczegolnie jest skierowany do brrrrr