Czy kiedykolwiek kochaliscie ?

ale tak naprawde, prawdziwie. mozna byc z kims, ale go nie kochac

"mozna byc z kims, ale go nie kochac" ---->nigdy w zyciu :O

Mam nadzieje że prawdziwa miłość jeszcze przedemną

Mam 32 lata. Nigdy nikogo nie kochalem , nie bylem w żadnym zwiazku. Nigdy nie mialem powodzenia u dziewczyn. Po latach zobojetnialem juz na to.

oj tak, kochalam i kocham. milosc uskrzydla ale potrafi tez niestety dokopac:(

1. nie 2. skad mam wiedziec

Nie wiem,jak mi szybko przechodzi to chyba nie kochałam:O

chyba nie beznadzieja :o

oczywiście, że tak nie wiecie, co tracicie ;)

Podobnie jak można kogoś kochać, a z nim nie być.

a gdzie tam ;-) w życiu prawdziwie nie kochałam :P:P:P nawet nie wiem czym jest miłosć nieprawdziwa... czym to się w ogóle objawia? jak ona smakuje?

Unoszę się nad ziemią, wzdycham, tęsknie zanim się rozstaniemy. Oddycham nim, żyję nim i dla niego, bez niego życie było by tylko czarno białym filmem a ja stała bym się skorupą człowieka.... To jest mój 3 facet (tych z okresu dojrzewania, jakieś 3 miesiące nie liczę :P ) Z jednym miałam ślub 8 lat buuu z drugim niecały rok a teraz jak mnie dopadło nagle i niespodziewanie, czuję się jakbym była w pięknym filmie i tak już 5 lat . Budzę się rano patrzę na niego i myślę jak ja Cię kocham :)) i z każdym dniem coraz bardziej :)) Taka miłość zdarza się chyba tylko raz ale warto na nią czekać :))

tak. dwa razy. za pierwszym razem trwalo to rok . no a potem juz byl moj maz.

tak, nawet ze 3 razy

Pfffff.......sama nie wiem. Zauroczeniem bym tego nie nazwała.

a jak sie po jakims czasie, nie odczuwa sie uniesien, na mysl o spotkaniu, jak wspolne przebywanie staje sie normalnoscia i nie ma motylkow w brzuchu podczas pocalunkow to znaczy ze juz sie nie kocha ?? czy po prostu nadszedl czas rutyny i tak juz zostanie? ja wlasnie weszlam w taki etap ale nie przeszkadza mi to jakos strasznie, tylko sie zastanawiam czy jeszcze kocham, czy jest to przywyczajenie :O

Największa miłość jaką przeżylam była platoniczna. Jak ja kochałam... ech, fruwałam nad ziemią, rzuciłabym wszystko gdyby skinął palcem, oddałabym mu sie na ulicy... A jednak to było tylko we mnie bo nie udało się spełnić... Czy zatem była to miłość czy tylko taki żart mojego umysłu. Nie wiem. Wciąż się zastanawiam. A teraz jestem w związku. Nigdy nie czułam dużego pożądania, nigdy fascynacji moim partnerem. Nie mogę powiedzieć że umarłabym za niego czy że tylko on się liczy (wręcz jest sporo spraw ważniejszych od niego). A jednak tęsknię gdy rozstajemy się na chwilę (a jestem samotnikiem i nie są mi potrzebni żadni ludzie, lubię być sama) i rozczula mnie nawet... (sorry za szczegóły) bąk puszczony przez niego we śnie. ;D I skąd mogę wiedzieć co jest miłością? Kiedyś wiedziałam że miłość to jest takie coś co gdy się pojawi - nie pozostawia wątpliwości co do swojej istoty. Teraz wiem że zmieniamy się, możemy przestać być wrażliwi na silne emocje, chronić siebie... a mimo to kochać. Sądzę że kocham, jest mi dobrze, jemu też. To chyba najważniejsze.

no wlasnie mi tez sie milosc kojarzyla z lataniem w chmurach, wlasciwie chyba ngdy nie latalam, chociaz z 2 str wole wakacje spedzic w domu niz jechac gdzie bez niego, moge sie z nim widywac codziennie i nie nudzi mi sie nigdy, mozemy isc we dwojke na impreze i zawsze mamy tematy do rozmow, lubie sie przytulac i w ogole, ale czasami wydaje mi sie to wszystko takie przewidywalne, wiem, ze chce z nim byc zawze, ale nie ma tych wielkich emocji, o jakich sie slyszy w przypadku prawdziwej milosci :O potrafi ktos ocenic moje uczucia i wyobrazenia :D

Jak się zastanawiasz to znaczy że już nie kochasz :O

Myślę że miłość jest jak lina łącząca dwie osoby spleciona z krótszych, kolorowych włókien. Niektóre włókna kończą się ale już zaczęły się inne. I tak kończy się zauroczenie ale jest już włókno przywiązania i zaufania, obok cały czas biegnie włókno podziwu, oglądamy linę a tam zaczyna się nowe włókno o znanym kolorze - to fascynacja zrodziła się na nowo, pod wpływem jakichś zdarzeń. Nie każdy zresztą kolor musi w danej linie wystąpić (może np nie być koloru seksualnego pożądania czy szacunku, za to dużo przyjaźni, wspólnych celów, zaufania). Nie ma dwóch takich samych lin. A jednak każda to miłość. Myślę tez że kolorów, trwałości, elastyczności tej własnej liny między dwojgiem, warto być świadomym. W razie czego wzmocnić ją, czy szukać koloru który chciałoby się dodać. Wyjeżdżać razem, szukać wspólnych celów, dbać o siebie na wzajem. Natomiast porównywanie dwóch różnych lin między różnymi osobami po prostu nie ma sensu. Słowa bowiem nie oddadzą uczuć a różne pary mają różne potrzeby.

ehhh chyba to jest istota mojego problemu :D teoria o wloknach genialna :)

Zdarzyło się.

Jeśli pytasz o miłość do faceta, to nigdy. I vice versa.