galopująca prostytucja

nie na temat, z góry przepraszam. Kiedy kwiaty, zasadzone wprawną ręką, zakwitną na moim grobie (mam taką nieśmiałą nadzieję) chcę zgnić z ulgą i przeświadczeniem, że wszystko zrobiłem tak jak najlepiej potrafiłem. Po 30 latach poszukiwań i walki z własnymi ograniczeniami, znalazłem cel własnego życia. Nie jest nim kobieta. Pieniądze też nie. Ani seks oraz władza. Cel z pozoru eteryczny jak drżenie powietrza nad gorącym asfaltem w samo południe, doskonale widoczny ale nieuchwytny. Rozmijałem się z nim wielokrotnie przez całe życie, uderzałem w niego z zamkniętymi oczami, niszcząc bezlitośnie w desperacji nagle ociemniałego artysty. Teraz wiem jak wygląda. Czarny kokon został rozerwany. Wszystko będzie inne. Pozdrawiam.