jestem do niczego..mam 25 lat i nie mam pracy

też mam 25 lat, mam pracę i właśnie w niej jestem :p nie wiem co gorsze :)

też masz fobie?matko a na czym ona polega?tez boisz sie ludzi i nawet boisz sie dzwonić do róznych instytucji ?

jestem w tej chwili spiaca i nie chce mi sie rozpisywac ale chcialam Cie tylko pocieszyc ze nie jestes jedyna:(

dzieki :(a juz myslalam ze tylko ja tak mam :(

podalabym Ci mojego maila ale nie chce potem spamu z kafe,brakuje mi osoby z ktora moglabym o tym pogadac,no nic...ide spac

no szkoda z tym meilem :(dobranoc..

wiesz najgorsze ,że ja nie moge pogadać tez o tym z nikim .mój chłopak sie smieje gdy słyszy o tej fobii ..mam dosc..on tłuamczy to jak kazdy ..lenistwem...tego nie moge zniesc..gdby wiedzial ile ja bym dala za to by znalezc prace..by umieć ją znależc:(

:(

hmm ja zaczęłam pracować dopiero w wieku 24 lat, najpierw była na stażu poten znalazłam jakąś robotę.. nie było łatwo, mam n iedosłuch obustronny, jestem nieśmiała, małomówna i czasem się czerwienię.. ale jakoś daję radę tylko że jestem trochę znerwicowana, szczególnie mam tak z facetami... dopóki jak się okazało że jestem jedyną kobietą wśród facetów w pracy... kiedyś myślałam że nigdy się nie odważę pracować z samymi facetami no ale jakoś się przełamałam, trzeba przełamać swój strach otwierając do niego drzwi, nigdy nie odwracajcie się od lęku, pokonajcie go i stawcie mu czoła... ;)