jak się pozbyć kompleksów?

Mam 170 cm, jakiś czas temu ważylam blisko 100 kg. Bałam sie ludzi, nie wychodziłam z domu. Facet który wtedy ponoć mnie kochał, wykrzyczał w koncu że jestem obrzydliwa, tłusta, że rzygać mu sie chce jak na mnie patrzy, że jestem grubą świnią. Rozstalismy sie. Zreszta nie tylko on tak mowil, od ludzi wtedy czesto slyszalam że jestem gruba. Postanowilam się wziąć za siebie. To bylo 7 mscy temu. Teraz mam 63 kg - chociaz pewnie wg kanonow kafeterii to wciąż otyłość... Jednak we mnie wciąż siedzi tamta grubaska. Boję się ludzi, uwazam że wszyscy myslą że jestem monstrualna. Ostatnio spotkałam faceta który jest mną oczarowany. Mówi że jestem najpiękniejsza, wciąż dzwoni, pisze, spotykamy sie, ale.... ja nie wierzę w jego dobre intenecje. Dlaczego? Ano dlatego że on jest naprawdę atrakcyjny, wolny, młody, ma pieniądze, inteligentny itd itd - idealny jednym słowem. Bywam dla niego niemiła, prowokuję go. Gdy zastanowiłam się dlaczego - chyba coś na zasadzie zaatakowania go jako pierwsza. Jakbym z góry uwazala że i tak mnie zostawi, w koncu jestem otyła... Zasmucam go, udaję "zołzę", wszystko po to by nie pokazać że mi też zależy - w koncu przeciez to żałosne żeby grubaska była desperatką. Nie rozumiem czemu tak jest. Mam koleżankę która wazyla 105 kg (i byla naprawde zakompleksiona), schudła do 55 i jak sama mówi "czuje się szczupła". Nosi obcisłe ciuchy, jest odważna, przebojowa, ma wielu adoratorów. Ona WIE że wygląda dobrze. A jedyne o czym ja mysle to np. czy zauwazył że mam grube uda, nie moge odwrócic się tyłem bo zobaczy mój wielki tyłek, nie rozbiorę się w świetle bo zobaczy mój brzuch. Straszne. Co radzicie? Mysle że powinnam chudnąć dalej, to mnie wyleczy z kompleksów. Chyba...

bo przeszlosci sie nie da zapomniec . Nawet jesli schudnniesz a bylas gruba to za toba chodzi cały czas ten smrod grubaski

Zastanów się czy takie zachowanie ma sens... Facet w końcu będzie miał dosyć Twoich fochów i puści Cie w trąbę.... Przykre... Zamknij całkowicie to co było kiedyś i żyj terażniejszoscią, po co sobie wszystko gmatwać, aby potem cierpieć.... Pomyśl i serducho do góry