Czy on jeszcze moze wróci po 2 latach rozstania....?

Mój mąż odszedł 2 lata temu do tej pory starał sie i mieliśmy kontakt tym razem mam wrażenie ze to już taki prawdziwy koniec .... Myslicie ze po takim czasie jeszcze wróci . Moze spotkało coś takiego którąś z was

ale po co ma wracac jak odszedl?

Bo nadal go kocham. Bo do tej pory nie przeprowadził rozwodu chce ratowac nasze wspólne chwile razem

Wiem ze każda miłość i sytuacja jest inna u nas chyba pojawiła sie rutyna po 15 latach razem starałam sie od początku to ratowac a on nie był pewny i tak wkońcu odeszłam bo życie w obojetności obok siebie to nie dla mnie cierpiałam ale chciałam dać mu czas , zeby przemyślał jedyna odpowiedzią jest nie wiem kiedy pytam czy mamy jeszcze szanse , Niestety niechce spróbować. Czasami tak bardzo brakuje mi tego co straciłam- nszej rodziny

Starałam sie zapomniec ale ciagłe kontakty wspólne swięta i wakacje ciagły kontakt nie powalał mi na to postanowiłam to urwać myślałam ze zateskni ale nie stało sie tak wielkanoc odebrał tylko raz syna widze ze niechce kontatku nie naciskam ale nie umiem zapomniec

rataszak - wierze ze cierpisz ale musisz sie z tym pogodzic ja tez na kogos czekałam, bo myslałam, że gdy puszcze go wolno, a kocha to wroci....nie wrocił prawda jest taka, ze gdyby kochał byłby przy tobie to ciezkie do przełknięcia, to ciezkie do zaakceptowania ze przestano nas kochac, ale trzeba spojrzec prawdzie w oczy i zyc dalej

Nie wiem tylko jak zyc dalej naprawde są taie momenty ze myślałam ze mam to za soba ze jest ok ale to tylko złudzenie zyje z dnia na dzien , chyba za bardzo kochałam , nie umiem teraz odszukac swojego sensu zycia , zycia bez niego

przysłał dzis zaraz jak wstał smsem zyczenia dla mnie ale takie zimne ... chyba wolałabym zeby zapomniał

bo za długo podtrzymywałas ten kontakt i robiłas sobie złudne nadzieje, postaraj sie to ukrucic do minimum nawet jesli on nie zateskni to ty przynajmniej powoli odzwyczaisz sie od jego obecnosci w twoim zyciu

zajmij sie czyms, znajdz sobie zajecia, wypełnij czyms czas, byleby nie Nim, zacznij poprostu zyc na nowo ale bez niego juz..

Staram sie zyc bez niego praca fitness zajecia dieckiem kawa z przyjaciółka ale on jest w moich myślach rano kiedy sie budze wieczoram kiedy zasypiam . urwałam kontakt do minimum i on uciekł dlatego poczulam ze to koniec którego sie bałam, to trwa juz prawie 4 miesiace

to trwa długo jesli prawdziwie sie kochało moze kiedys nowy facet uleczy mnie od mysli o nim

moim zdaniem szanse są nikłe...a Ty nie marnuj czasu, nie zamykaj sie w sobie, nie licz na wspólną przyszłość z nim, bo będziesz żałowała... nie mówię tego bezpodstawnie...

Chciałabym umieć zapomniec boje sie ze to nigdy nie minie i ze będe cierpiec a ja juz nie mam siły , to trwa tak długo i boli coraz bardziej . Niepotrafie poukładac zycia na nowo

Dziekuje za pomoc i wsparcie duzo mi daje , rozmowa i pisanie. Mamy wspólnie dziecko wiec nie moge zerwac kontaków i niestety mieszkamy 2 bloki dalej od siebie , co niestety w niczym mi nie pomaga nawet na przystanek autobusowy niestety przechodze koło jego bloku, chciałabym pozbyc sie tego uczucia bo kochałam , kocham bardzo to była własnie ta miłość :) ale wiem ze nic na siłe tylko trudno byc tak blisko

Staram sie nie myśleć dzis o nim i przyjac waszw rady mam nadzieje ze z kazdym dniem bedzie coraz lepiej

Nadzieje można mieć zawsze ona umiera ostatnia, wiem ze rozłąka boli czasem warto dać odejść ale nie bez walki pamiętaj o tym

a może dać sobie samej szanse na miłość z kimś pewniejszym i mniej ryzykownym?