Prawda jest taka że wolimy być ze złymi partnerami niż sami

bo co nam daje samotność ? zazwyczaj jesteśmy zepchnięci na margines życia towarzyskiego bo stanowimy zagrożenie dla sparowanych osób, społeczeństwo i rodzina uważa nas za dziwne osobniki, osoby samotne mają mniejszą motywację do działania ( stąd większość siedzi przed komputerem), posiadanie partnera to teraz konieczność, na ludzi samotnie chodzących do kina , pubu czy restauracji patrzy się jak na desperatów, brak wspólnych tematów do rozmów z osobami w związku wyklucza nas z towarzystwa itd.......stąd ten szaleńczy pęd by kogoś mieć

18.05.2008] 14:01 Książka29 Ja mam podobnie, jestem z nim od 1,5 roku i mam mieszane uczucia. To jest spokojny związek, jeśli chodzi o uczucie, oparty w dużej mierze na przyjaźni. Myślę, że go kocham i chcę być z nim, ale czasem sądzę, że to nie jest prawdziwa miłość, taka pełna ognia, oddania, tylko przyjaźń, sympatia, przywiązanie ... 14:02 mylisz się.... ... Ale ludzie pobierają się też np. z przyjaźni i... no tak jak jesteś głodna to możesz zjeść kilogram trocin .. i zaspokoisz głód ale wiesz że istnieje szynka 14:03 poziomica tak, zakochania nie było ja cierpiałam po rozstaniu , a on mnie uratował dobrocią i cierpliwością przekonał do siebie miło spędza mi się z nim czas, uwielbiam rozmawiać z nim, mamy podobne poczucie humoru, czuję sie przy nim naprawdę dobrze ale stale myślę o tym eks (a minęły już dwa lata), no i smutno mi, że życie tak bez fajerwerków upływa

no tak jak jesteś głodna to możesz zjeść kilogram trocin .. i zaspokoisz głód ale wiesz że istnieje szynka .... NIGDY NIE BYŁA BYM Z KIMŚ KOGO NIE KOCHAM-nie umiała bym :O nie rozumiem jak ludzie mogą tak żyć ...

ja tez tego nie rozumiem ale to ich zycie, niech robia z nim co chcą :)

tylko ile wy jesteście same ? jak byście całe wasze młode życie były same to byście inaczej gadały...30 latki które nigdy nikogo nie miały rzucą się na każdego faceta co okaże zainteresowanie jak wół do ślumpy

ja tez praktycznie cale zycie jestem sama. trudno, widocznie tak musi byc. zreszta mi nikt do pelni szczescia potrzebny nie jest.

Wolę być sam niż z byle kim. Przynajmniej mam czas tylko dla siebie.

jesli nie masz znajomych, nie masz choc jednego przyjaciela i jestes jak kołek, ludzie unikają Ciebie, nie proponują ci spedzenia czasu we wspolnym gronie, do tego nie masz zainteresowań, nie lubisz siebie, nie umiesz wypełnic sobie czasu w inny sposob, jak tylko na czczym gadaniu, nie masz pomysłu na życie, bycie szczęśliwym uzależniasz od "zawieszeniu się" na kimś------ to rzeczywiscie musisz desperacko trzymać się byle-jakiego partnera/rki miałam w zyciu okresy "bycia" i "nie bycia" z kims, ale nigdy nie zdobyłabym się na trwanie w związku z byle-kim, to strata czasu

a bez miłości, to można być z kimś, ale chyba tylko z samego pożądania

jest bez sensu. ja tam wole byc sam no chyba ze naprawde trafi mnie strzala amora ale zupelnie w to nie wierze

"esli nie masz znajomych, nie masz choc jednego przyjaciela i jestes jak kołek, ludzie unikają Ciebie, nie proponują ci spedzenia czasu we wspolnym gronie, do tego nie masz zainteresowań, nie lubisz siebie, nie umiesz wypełnic sobie czasu w inny sposob, nie masz pomysłu na życie," to ja :O ale w związek raczej się nie wpakuję, nawet jak bym miał szanse :D

wygrałem zycie------ to przynajmniej masz czas na zastanowienie się dlaczego tak jest, ze nie masz znajomych i popracowanie nad sobą chyba, że ten stan rzeczy Ci bardzo odpowiada i lubisz tylko swoje towarzystwo, co wcale nie jest złe, wszystko zależy od tego, czy czujemy się w danej chwili-sytuacji szczęśliwi

bo jestem nieśmiały mocno i od lat as co za tym idzie mam braki w całej reszcie bo omijam chronicznie ludzi na żywo, w necie zresztą też "czy czujemy się w danej chwili-sytuacji szczęśliwi" brakuje mi porównania ale nie zamierzam z tego powodu chodzić po ścianach :D