Czy można nie być zgorzkniełym, wrednym, chamskim w dzisiejszych czasach?

Ja byłam kiedyś taką niewinną milutką dziewczyneczką, naiwną, we wszystko wierzyłam każdemu, byłam bardzo uczynna, zawsze wszystkim pomagałam, przejmowałam się uczuciami innych i do czego to mnie doprowadziło? byłam pomiatana, wykorzystywana a innym ludziom zaczęłam służyć za podnóżek.wciąż ktoś mnie oszukiwał. To samo tyczy się facetów. Jestem z moim dość długo, pamiętam jak starałam się zawsze, skakałam koło niego byleby tylko zadowolic a on zaczął mnie olewać i interesować się innymi. Kiedy też zaczęłam wszystko i wszystkich mieć głęboko nagle całe życie się odmieniło, cokolwiek się nie dzieje ja jestem panią sytuacji, ja decyduje gdzie idziemy, co jemy, koleżanki mi nadskakują, przejmują się wszyscy moimi humorami i fochami czy przeróżnymi wymysłami... Wcale nie chcę być tą wredną i złą, żle mi samej ze sobą, ale czy mozna inaczej żeby nie być frajerem w życiu?

top nei bądź wredną i złą tylko rozsądną i szanuj siebie:P

e soba, a palanta rzucic

a pracujesz? funkcjonujesz normlanie w zyciu?

czemu mam go rzucac, nie o tym temat, zresztą to ja jestem dla niego zła a on się stara jak może... jestem jakimś tyranem czy coś :O

zgorzkniala:Dmysle tak samo

bo bywa tak, ze z tej tzw.naiwnosci czlowiek daje sie tak ranic i wykorzystac, ze wpada w depresje

jasne, pracuję, studiuję zaocznie, uprawiam sport a co to ma do rzeczy?

Może raczej chodzi tutaj o -siłę.Człowiek silny nie daje sobie "skoczyć".Nie ma to nic wspólnego z byciem wrednym i chamskim.

Ale ,chyba coś w tym jest,że ludzie wrażliwsi i delikatniejsi ,więcej cierpią w życiu.

przedstawię wam ostatnią rozmowę z facetem : "-to co robimy, kino, bilard? - pytam - wybieraj, przecież i tak będziemy robić to, co TY chcesz robić" i często mi mówi, że się czuje przy mnie jak zakompleksione zero, słucha się mnie jest dobrym chłopakiem ale co mi z tego, tak go zmieniłam a teraz sama nie chcę takiego, życie jest popaprane:O

co to znaczy czlowiek silny? silny to chyba swiadomy swoich atutow, prawda?

to wredne i chamskie to może nie do końca tak, jestem raczej sarkastyczno-ironicznie-pogardliwa jakbym miała to nazywać

dla mnie silny, w bieżącym temacie, to wiedzący jak manipulować - świadomy swoich atutów? może umiejętnie ukrywający swoje wady, czy wręcz przeciwnie - obnażający swoje wady przedstawiając je jakby nie były wadami, czysta propaganda :)

Oczywiście,siła może dla każdego oznaczać coś innego.Dle mnie,chodzi tu o siłę wewnętrzną,poczucie własnej wartości i równowagę emocjonalną.

to wiedzący jak manipulować --najlepiej sobą samym ,tak,aby osiągnąć swój największy potencjał,ale...chyba nie- innymi...

Siła polega też na tym,aby nie przejmować się byle pierdołą i zbytnio nie rozczulać nad sobą

no właśnie takiej siły mi brak, przez tą metamorfoze z niewinnej nastolatki w jakieś narzekające i wydające rozkazy babsko, zamknęłam się w sobie, wszyscy myślą, że jestem taka silna właśnie, przychodzą wiecznie jak do jakiegoś guru po radę tylko nie wiedzą, że sama jestem takim popaprańcem jak mało kto :)

Siła polega też na tym,aby nie przejmować się byle pierdołą i zbytnio nie rozczulać nad sobą ta zasada równiez nie jest mi obca ;)

a nie mozna byc pol na pol-troche slodziutka ale przy tym nie naiwna? Mysle ze to jest najlepsze polaczenie.Ja tam nigdy bym nie chciala dyrygowac w zwiazku,to dopiero porazka by byla..

ale zeby nie rozczulac sie zbytnio to wcale nie trzeba od razu byc tdespotyczna baba ktora tylko rzadzi.

Zgorzknienie,wredność,chamstwo,pogarda---to tak ,naprawdę,oznaka wielkiej słabości i kompleksów

też nie chce pantofla przecież, już wolałam mojego zdecydowanego chłopaka, furiata bo furiata ale zawsze zdecydowanego i takiego co potrafi powiedzieć czego chce a sama go zniszczyłam i stworzyłam jakąś babę, a ja mczuję się jak facet czasem jak wysłuchuje tekstów "chciałbym poczuć od ciebie więcej ciepła" czy "powiedziałabyś czasem jakiś komplement" zazdrosny jeszcze na dodatek strasznie, ja latam po imprezach w weekend a on w domu sam czasem zostaje i się obraża jak wole iść się pobawić niż z nim siedzieć, kiedyś wszystko było odwrotnie, już chyba wolałam jak było jak było. ale z drugiej strony takim przegrańcem być? ciężko mi znaleźć złoty środek:O

Zgorzknienie,wredność,chamstwo,pogarda---to tak ,naprawdę,oznaka wielkiej słabości i kompleksów ... tyle, ze ludzie się na to łapią :)

Tak,ale na dłuższą metę takie uczucia są wyniszczające.

Mnie sie wydaje, że ty sie wcale nie zmieniłas, tylko ubrałas sobie inny płaszczyk i xle sie w nim czujesz. Dzisiejsze czasy nie maja tu nic do rzeczy. Nie trzeba być chamskim, wrednym i zgorzkniałym, bo to wcale nie pomaga, a tylko przeszkadza. Myśle, ze ludzie tez wcale nie widzą twojego zgorzknienia, bo to jest coś, co ty czujesz - na zewnatrz pokazujesz po prostu pseudosiłę, która ludzie odczytują jako siłę. Poczytaj sobie o asertywnosci. Najlepiej byc uprzejmym i kulturalnym, ale nauczyc sie szybko reagowac, jak widzisz, ze ktos chce cie wykorzystac albo wydutkac. I szybka reakcja. Od razu, nie zbierac. Nie nadstawiac karku, ale i nie ustawiac sie od razu na kazdego jak na wroga. Złoty srodek i pewnosć siebie. Wydaje mi sie, że jak nad sobą nie popracujesz, to prędzej czy później sie załamiesz.

jest takie fajne określenie-siła spokoju

Jestem! Miła i uczynna:D Ale ludzie zwracają na mnie większą uwagę, gdy jestem wredna i mam-wszystko-w-dupie. :P Dlaczego? Bo bycie miłym, uczynnym i poświęcanie się dla innych traktowanie jest jako oznaka słabości. A olewactwo i egoizm jako przejaw siły.:) Welcome to real world:P

poza tym boję się, że jak dopuszczę kogoś blisko do siebie, chłopaka, przyjaciółkę to ktoś może mnie zranić, do wszystkich i do wszystkiego staram się zachować właściwy dystans i przez to czuję się już troichę jak robot - taka wyprana z uczuć. czasami potrafię zakpić z kogoś bez powodu, następnie czuję jakąś chorą satysfakcję z tego a potem obrzydzenie do samej siebie, kiedyś byłam lepszym człowiekiem :( nawet teraz źle mi z tym, że opowiadam o swoich problemach bo zatracam przez to mój dystans do samej siebie p.s. dzięki za rady :)

Bądź dla siebie łagodna i pamiętaj,zdrowy egoizm nie jest zły. A może problem tkwi w tym,że nie kochasz sama siebie? Albo nie akceptujesz? Moim zdaniem,dobrze ,że się "wygadałaś "na forum.Przecież zrobiłaś to anonimowo i może było to Ci do czegoś potrzebne.