świetny facet,ale jakoś mnie nie kręci

poznałam faceta, spotkaliśmy się już sporo razy, on chce ze mną być, a ja sama nie wiem. jest umiarkowanie przystojny, bardziej być nie musi. ma dobrze płatną pracę, podobne do moich zainteresowania, hobby (żeglarstwo), rozumiemy się, ale... nie ma chemii. z poprzednim facetem, z którym rozstałam się niedawno chemia była nieprawdopodobna, strasznie mnie podniecał, ale za bardzo się różniliśmy, był chyba niedojrzały itd. ten ma prawie wszystkie zalety, ktorych brakło tamtemu, ale... wiem doskonale, że ile par, tyle historii, że jedni się zakochują od pierwszego wejrzenia, a u innych miłość rodzi się z czasem. wiem, że wszystko jest możliwe. i wiem, że przeczytam tu różne opinie. ale i tak chce je przeczytać. napiszcie proszę, co myślicie o takiej sytuacji.

mój kolega odszedł, twierdząc że miłość, zakochanie pojawia się od razu i odszedł twierdząc że go nie pokocham, a się zakochałam.

skoro Ci z nim dobrze ... może większe uczucie z czasem przyjdzie. może nie, hmmm wiesz, ideałów nie ma - do jakiegoś innego będziesz czuła chemię ale będzie miał dużo innych wad...

chyba jak nie ma chemii nie ma sensu sie meczyć. ja też poznałam faceta, do którego czułam niesamowitą chemię, ale rozpadło się, zdarza się. potem znów sie pojawiali rózni mężczyźni w moim życiu, ale nigdy tej chemii nie było, tylko z nimi się męczyłam...

ja czułam się cudownie (psychicznie przy nim) ale nie chciałam całować, czasem czułam chęć przytulenia ale nie odważyłam się nigdy na to, by mu to ujawnić.

kilka spotkań, zaraz po rozstaniu.... Nie ma co wyrokować.. Nie poczekałaś aż kurz opadnie po poprzednim i dlatego możesz być troszkę zablokowana :) Zresztą to nie zawsze przychodzi od razu :)) Bądź miła, uśmiechaj się , niech ta chwila trwa, czas pokarze co z tego będzie :)) Powodzenia

ja się zastanawiam, skąd się to bierze. w moim życiu bardzo wiele się ostatnio wydarzyło, bardzo wiele złych rzeczy i to też pewnie ma wpływ na ten stan rzeczy. poza tym teraz mam na głowie sto tysięcy spraw (kończę studia, a przez dłuższą chorobę wiele czasu mi umknęło i muszę nadrabiać). i w tym wszystkim jest on i oczekuje ode mnie deklaracji - czy chcę z nim być. a ja nie wiem. boję się jego pocałunku. próbował mnie pocałować, ale ja się bałam i się wywinęłam ;-) może jak się trochę w moim życiu uspokoi, to nie będę się tak tego bała. ale obawiam się, że on tego nie doczeka. porąbane to takie.

ja stwierdziłam, że mój pojawił się za wcześnie w moim życiu, nie byłam na to gotowa :( ale przecież miłość przychodzi niespodzianie i trzeba ją przyjąć bo potem pozostanie tylko żal. Teraz ja kocham, a on mnie nie chce

będzie dobrze :)) nie nakręcaj się :negatywnie :))

Wydaje mi się że sama już sobie odpowiedziałaś :)) Ciesz się chwilą i rozmawiaj z nim otwarcie a wszystko się jakoś ułoży, jeśli to jest ten to nie ucieknie bo nie chciałaś dać mu buziaka ;)) Żyj chwilą i baw się dobrze...