Czy to FOBIA społeczna ? pomóżcie

Postaram się ując to krótko. Moim problemem jest to, że jak mam załatwić jakąs sprawę w urzędzie, w banku czy na studiach to mam rozstrój żołądka (dosłownie) To, co muszę załatwić, to załatwię ale z burakiem na buzi i maksymalnie zestresowana.No własnie, często się też czerwienię i jestem pewna że gdyby nie to, to nie bałabym się aż tak tego wszystkiego. Mam też problem z nawiązywaniem kontaktów z innymi ludźmi.Nie potrafię luźno rozmawiać z kimś, kogo znam 5 minut. Obawiam się obcych ludzi... Lubię wychodzić ze znajomymi i chłopakiem , ale jeśli ze znajomymi to musi być wąskie grono bo w większym gronie osób czuję się niekomfortowo, często palę cegłę . dla nich jestem otwarta, potrafię z nimi rozmawiać godzinami, śmiać się imprezować... Ale ta moja fobia (?) utrudnia mi życie . Może jest tu ktoś, kto ma podobnie i mógłby mi poradzić jak to zwalczyć ?

miałam podobnie :) urodziłam dziecko i parę tygodni później miało wyznaczony termin szczepienia. Przyszłam do poradni, a tam mi mowią, że nie da rady, bo rejonowa pani doktor ma urlop. Wkurzyłam się, stwierdziłam, że do cholery, każda inna lekarka może mi zbadać dziecko i swierdzić, czy jest zdrowe i że nie bede sie tłukła drugi raz . Podziałało. Wróciłam do domu, usiadłam, ciągle w szoku i doszłam do wniosku, że NIC SIĘ NIE STAŁO. Niebo mi nie spadło na glowę, nie padłam rażona piorunem...Od tamtej pory mam w nosie opinie innych osób :) Może pomogło to, że nie załatwiałam czegoś dla siebie? Na pewno, kiedy sie człowiek zamiast na sobie na pomocy komuś innemu, jest łatwiej .

Kyyrene dzięki za odpowiedź:)

ja mam tak samo, jak muszę gdzieś wyjść to od razu mam cały dzień humor spieprzony :) a jak wyjdę to wydaje mi się że wszyscy się na mnie gapią, oceniają, myślą o mnie negatywnie Moja koleżanka mówila że miala tak samo, i wszystko się nagle zmienilo po urodzeniu dziecka. Nagle musiala się zacząć przepychać łokciami, bo robila coś dla dziecka (trochę chore było). Teraz jest b. odważna, pewna siebie.

Też mam fobię, dlatego unikam ludzi.:) Polecam:D:D:D Zero stresu.:)

Hehe ja własnie chciałabym nie unikać :D

Szczerze mówiąc to wszystkie kobiety jakie znam mają taką "fobię". Moja mama, moja najlepsza przyjaciółka, moja koleżanka z liceum, siostra. Myślę że to dlatego że kładzie się taki nacisk na piekno kobiety- że zawsze ma wyglądać ladnie, być piękna, szczupła, zgrabna, zadbana. Poza tym towarzyska, miła, sympatyczna. Kobiety boją się oceniania. Przebywanie wśród ludzi je stresuje, tym bardziej im większe kompleksy mają. Natomiast żaden facet którego znam nie ma takiej "fobii". Każdy chętnie wychodzi do ludzi.

Ja własnie uchodzę za atrakcyjną dziewczynę, jestem zadbana, ładna itd. mam chłopaka i lubię np. wychodzić na imprezę z nim, czy z kilgorgiem przyjaciól. Ale już jak mam coś załatwić w jakimś urzędzie czy gdziekolwiek to jestem chora. Stresuję się wtedy strasznie i pale cegłę, okropne uczucie ... :o

ja chętnie wychodzę jak mam jakąś obstawę (znajomych, przyjaciółkę, mamę). Ale jak mam iść SAMA to po prostu choruję i zmieniam się nie do poznania, ze znajomymi jestem odwazna i pewna siebie a jak sama - od razu się pocę i mam rumieńce i jestem nieśmiala

no dokładnie tak, jak opisałas...

myślę że ma tak prawie każda kobieta Ja nawet do sklepu po zwykle artykuły spożywcze nienawidzę sama iść

Tzn. sposób jest - wystarczy się skupić na celu (np. załatwieniu sprawy, zakupach...), a ludzi traktować jako "środek". Brutalnie to brzmi, ale każdy tak robi przecież - i dzięki temu nie przejmuje się pierdołami.

dzięki Ju :) Wypróbuję ten sposób

ta fobia to erytrofobia-->jest kilka tematow o niej na kafeterii,poszukajcie. P.S ja też to mam :O

Ja nie mam leku przed czerwienieniem się :) Robię sobie makijaż, wiec moich rumienców nie widać, nie one sa problemem :)