smutno mi

kocham go tak strasznie ze nie potrafie tego opisac, mysle o nim non stop, to jest chyba jakas obsesja na jego punkcie, on njest dla mnie jedyny i nie chce zadnego innego...wczesniej bylam w dwoch takich mozna powiedziec powaznych zwiazkach, i zawsze po pewnym czasie zaczynalo mmnie ciagnac do innych facetow i zdradzalam...a z tym nic, jestem bardziej niz pewna ze nie bylabym w stanie go zdradzic...jestesmy razem poltorej roku, przez 1 rok studiow mieszkalismy razem, wiec prawie caly czas ze soba, mi to jak najbardziej pasowalo bo moglam byc z nim...a teraz on zmienia studia, nie bedizemy juz mieszkac razem... ja sobie tego nie potrafie wyobrazic, boze ile ja juz nocy przeplaklam przez to, wczesniej caly czas ze soba a teraz...?jak dobrze pojdzie to pare godzin w tygodniu...juz nie bede miec go wtedy jak go bede potrzebowac, nie bede zasypic, budzic sie przy nim...a jesli jeszcze przeniesie sie do innego miasta to nie wiem jak to wytrzymam...a co on o tym wszystkim mysli? jakis czas temu mi powiedzial ze nie chce ze mna mieszkac...mowi ze mnie bardzo kocha, ze mu zalezy, chce byc ze mna, ale nie mieszkac...bo to podobno wszystko psuje...mowi ze za bardzo przywykl do mnie, ze jak nie bedziemy mieszkac razem to sie bedzie bardziej cieszyl na kazde spotkanie ze mna itd...na dodatek w te wakacje chce wyjechac na 2 miesiece za granice do pracy...pare miesiecy temu umawialismy sie ze pojedziemy razem...teraz on nie chce...mowi ze to nam dobrze zrobi, i ze jak mnie nie bedzie tyle widzial to sie poteem zakocha na nowo...ehh..nie wiem co ja mam o tym myslec, czy on naprawde chce byc ze mna czy nie tylko nie wie jak to skonczyc...widze od jakiegos czasu ze jemu juz tak nie zalezy jak kiedys, bardzo rzadko mi sam z siebie mowi 'kocham cie' to mnie tak strasznie boli bo ja przeciez go kocham caly czas tak samo mocno jak wczesniej, a moze i nawet bardziej...ehhh..tak mi smutno :(( myslicie ze jesli nie ebdziemy mieszkac ze soba to nasz zwiazek ma teraz szanse przetrwac?czy jemu naprawde moze zaczac znowu zalezec? :(

:(

prosze napiszcie co o tym myslicie...

jak rzeczywiscie ma studiowac gdzie indziej no to trudno, zreszta widywac sie pare razy w tygodniu wcale nie jest tak zle. ja z moim mezem bylismy przez rok na odleglosc i wogole sie nie widzielismy. mialam wiec troche gorzej.

tylko teraz to bedzie ogromna zmiana...z bycia ze soba prawie non stop, do widzenia sie pare godzin tygodniowo....on mi sie ostatnio sam przyznal, ze nie jest jeszcze tak dojrzaly emocjonalnie jak ja, ale mimo to chce byc ze mna bo mnie kocha, tylko to mieszkanie...nie jest jeszcze na nie gotowy...mozliwe ze mowi prawde?:( i ze nam sie uda jakos przetrwac...?

oby dwoje mamy rocznikowo 20...

moze wypowiedzialby sie jakis facet...? czy mimo ze nie chce ze mna mieszkac to moze mnie dalej kochac i chciec byc ze mna w zwiazku?

Mysle, ze jest mozliwe. zreszta macie dopiero po 20 lat a to normalne, ze w tym wieku nie chce sie jeszcze zbytnio powaznie planowac prztszlosc, szczegolnie faceci. ja mam kolege co ma 30 lat i od 5 lat jest z dziewczyna. bardzo ja kocha ale powiedzial, ze nie chce z nia mieszkac ani brac slubu bo nie czuje sie gotowy. to dopiero fenomen.