Potrzebuje porady, wsparcia - paru słów otuchy..............

ajj.. :( Niedługo zamieszkam z chłopakiem, straaasznie tego chcemy, ale co za tym idzie boimy się..- chyba ja nawet bardziej, zaczniemy inaczej patrzeć na wiele spraw, będziemy musieli wiekszą wagę przykładać do tego co robimy. Do tego jacy dla siebie jesteśmy, bo będziemy razem dzień w dzień i w każdą noc. nie tak jak dotychczas - spotykaliśmy się głównie co tydzień gdyż dzieliły nas km. nie bedziemy mogli zapominac o tym by mimo wszystko nadal nawzajem sie szanowac i duzo rozmawiac a nie drzeć kiedy nastanie chwila zwątpienia..Przeraża mnie to bardzo jednak chetnie wyrywam się do tego nowego życia myślami i całą sobą. tutaj gdzie mieszkam obecnie nie jestem szczęśliwa, wciąż chodzi za mną cień depresji. Wiem, że i mnie i jego czekaja szczesliwe chwile we 2, ze mamy szanse stworzyc prawdziwy dom, bo sie kochamy i bardzo potrzebujemy, ale boje sie ze sie utopie ze moge sie zachlysnac tym wszystkim, boje sie tych szoków ktore przyniesie zycie, bo nie nastawiam sie na wiecznie rózowy scenariusz, zycie to zycie. sa dni kiedy mysle tylko o tym jak bedzie wspaniale:) ale tak jak dzis nachodza mnie potezne obawy, brakuje mi rozmowy z przyjaciolka. niestety nie mam takiej osoby ktorej moglabym sie zwierzyc. dlatego pisze tutaj by to wszystko z siebie wyrzucic i poczuc sie lepiej.. Nawet jesli nikt mi nie odpisze...., nie zauwazy.......bedzie glucho .......i sama bede musiala sie z tym uporać - potrzebowalam tego..

ja bym nie zamieszkiwala przed slubem, no ale to twoje zycie. pozdrawiam

do czego tak sie spieszyc?nie warto

Do slubu mi sie nie spieszy, chce poznac zycie we dwoje sprawdzic siebie i jego, wyprowadzam sie dlatego ze niemam tu pracy, niemam bliskich osob, nic mnie tu nie trzyma

we dwoje raźniej sprawdzice sie, temperamentami , zyciem rozwody są dla ludzi ale takie mieszkanie pokaze na ile chcecie i na ile jesteście dla siebie. głowa do góry!

Mieszkalam z chlopakiem przed slubem poltorej roku, nic sie nie zmienilo i bylo cudownie :) Od pieciu lat jestesmy malzenstwem i nadal jest cudownie :) Nie ma czego sie bac!!!

dziękuje:) nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy, że napisałyście... gdy siedzi się i dużo myśli można sfiksować, musze przestac sie bac, bo to mi nie pomoze a jedynie moze zablokowac i nijak napędzac do działania

lepiej teraz zameiszkac razem niz po slubie i rozwodzic sie, to normalne kazdy sie chyba boi, beda piekne chwile ale beda tez i trudne, ale co Was nie zabije to wzmocni, dobrze ze nie nastawiasz sie tylko na same mile chwile

zajrze pozniej mam nadzieje ze jeszcze ktos napisze pozdrawiam i dziekuje