Zakochanie? Dziwny stan.../

Od dwóch miesięcy nie mogę przestać o nim myśleć. Kiedy z nim przebywam, to nie wiem, co ze sobą zrobić, jest mi taaaaaak dobrze, a jednocześnie jestem tak spięta, że robię z siebie idiotkę. Robię dziwne rzeczy, żeby go tylko zobaczyć, choćby w przelocie. To chyba znaczy, że się zakochałam, nie?? Pierwszy raz w życiu. Boże, a myślałam, że to tylko takie gadanie, że to nie istnieje i ludzie sobie wmawiają, żeby było romantyczniej... Do tej pory wszystko było jakieś prostsze. Mam 20 lat, bylam w dwóch związkach. Oni o mnie zabiegali, zdobywali mnie, było mi z nimi dobrze, bezpiecznie, myślałam, że to miłość, że to przychodzi z czasem. A teraz...Nie jestem z nim i raczej nie będę, a nie mogę przestać o nim myśleć. Boże, jak się z tego wyleczyć? Ja tak nie chcę, tak nie można funkcjonować...

nooo to ja mam to samo :O jestem troszke starsza, o 3 lata a trafilo mnie niemozliwie :O i tez sie z tym mecze... moze nasze zakochanie przejdzie w jakas lepsza faze?

No nie wiem... Ja chyba nie mam u niego szans...Gdyby był mną zainteresowany, to już by coś zrobił. Ale nie ma nikogo. jak go zobaczę z jakąś dziewczyną, to może mi przejdzie...? Albo jak mną się ktoś zainteresuje? Tylko że przy nim to wszyscy są jacyś tacy...Wszelkie próby podrywu tylko mnie irytują...;l/

a skad od razu wiesz, ze nie masz szans? I to wcale nie jest tak, ze by cos zrobil.. sa niesmiali chlopcy.. Rozne zreszta moga byc przyczyny tgo, ze jeszcze nie kiwnal palcem. W tym tez moze byc oczywiscie to, ze nie jest zainteresowany... no ale tego nie wiesz ;) jakies oznaki masz? ;) zakochanie mija. jesli zadne z Was nie pozwoli rozwinac sie dalej uczuciu ;) a teraz sie ciesz, bo fajnie byc zakochanym ;)