Nie lubie gadać z facetami

Witam! Odkryłam, że chyba jestem dziwna. Nie wiem o czym rozmawiać z facetami, a jeżeli juz do takiej rozmowy dojdzie, tonie sprawia mi ona przyjemności. Nie mówię, że jest tragicznie i jakoś specjalnie nudno. Jest - nijak. Tak to chyba moge trafnie określić. Rozmowa z facetami nie sprawia mi takiej przyjmeności jak z moimi koleżankami. Nie wiem w ogólne jak niektóre dziewczyny moga tak dobrze porozumiewać się i kumplować z chłopakami. Doszłam do wniosku, że rozmowa z facetem może mnie pociagać jedynie w sieci, gdy nie wiem jak ktoś wyglada, gdy jest taki anonimowy, tajemniczy. Trochę to bezcelowe :( Jakiś czas temu spotkałam się z dawnym znajomym z gimnazjum. Nie było źle, nie było dobrze. Tak sobie. On by się chciał jeszcze spotkać, ale ja nie wiem czemu nie chcę tego powtarzać. Gdy z nim pisze mam takie dziwne uczucie, prawie tak dziwne jak wtedy, gdy sie z nim widzę na żywo. Czy to może być jakaś choroba mojego umysłu, że faceci dla mnie są jakby istotami z innej planety, całkiem nieinteresującymi i niezrozumiałymi?

wole ogólnie z facetami niz laskami....

:D:D:D:D jesteśmy z marsa a co się dziwisz

To, że z Marsa, to wiem. Ale niektóre kobiety nawiązują z Wami łącznośc :P A ja nie...

Może jestem ułomna, ale oczekuje odpowiedzi od inteligentnych. Czyli lepiej się nie wypowiadaj.

no to masz problem :D polecam zaciągnąć się do wojska może pomoże

w takim razie jakie masz stosunki z facetami?? może po prostu trawiasz na mało interesujących chłopaków z którymi nie można fajnie pogadać;)

buhahaha :-/

mam podobnie.. :-O

podobny... poza jedną przyjaciółką z lat szczenięcych (z ktora bardziej sie teraz spotykam przez sentyment niz lączące nas zainteresowania), z kobietami dogaduje sie generalnie tylko po pijaku... Na gg jakies dziwne skrępowanie, nie wiem co im odpisywać, rozmowa zawsze jakaś drętwa i o pierdołach... natomiast z facetami - zupełnie inaczej, żywo, z komunikacją dobrą, często możemy przegadać godziny (nie jestem przy tym zainteresowana nimi jako pontencjalnymi partnerami) nie sądze ze dziewczyny sa nudne i glupie albo cos takiego (w koncu sama nią jestem), i naprawde nie wiem czemu nei umiem się z nimi dogadywać... z siostrą mam dobry kontakt dość, z dalszą kuzynką jedną... ale tak - dużo lepiej rozmawia mi się z kolegami niż z koleżankami, moja "paczka" składa się ze mnie i 3 najlepszych kumpli (i wcale się tam na siłę nie "wkręcałam"), w sumie nie wiem dlaczego tak jest... czasem chciałabym mieć dużo koleżanek, tak całkiem normalnie, zeby wyjsc na piwko, pogadac o rzeczach waznych i pierdołach, zrobić zakupy, pośmiać się, pożartować. Ale jakoś z dziewczynami przewaznie nie wychodzi, czuję się znudzona albo trochę nie na miejscu, jak intruz między nimi. co mam z tym zrobić, no? :O

Mam marne stosunki z nimi. Nie jestem osobą która szuka znajomości, więc nie wiem czy nie spotkalam interesujących.Nie moge sie zmuszac do poznawania nowych facetów, skoro nie mam z nimi tematów, nie chce nikogo zanudzać. To chyba błędne koło.

No to faktycznie całkiem tak, jak ja tylko na odwrót... (taka mała antyteza wyszła :)) Nie wiem co z tym robić...

oj nie ty jedna jesteś dziwna....uwierz!

Może... Czasem nie jest fajnie być innym. Nie żeby mi to specjalnie przeszkadzało, da się z tym żyć, ale chyba nie można w pełni korzystać z życia mając do niektórych ludzi taką blokadę :(

Nie ma w tym niczego dziwnego, ja mam podobnie, większość ludzi mnie męczy, zwłaszcza ich gra którą toczą przed innymi.

A co masz na mysli mówiąć o tej grze?

Wiele osób lubi zakładać pewne maski zachowując się nienaturalnie, zwłaszcza w większym towarzystwie. Nie wiem pewnie chodzi im o akceptację grupy... ja zawsze lubiłem osoby które potrafiły stać z boku i mieć swój świat.

Ja zawsze stałam z boku. I nadal to robie. gdy znajdę się w większym towarzystwie nie jestem w centrum uwagi, nie rozkręcam rozmowy ani jej nie podtrzymuję. Nie lubi tak przy obcych. Innym się pewnie wydaje, że jestem nieśmiała... A ja chyba jestem mniej towarzyska.

Masz być może bardziej introwertyczną naturę i by się uzewnętrznić potrzebujesz bardziej sprzyjających warunków;) To o czym piszesz to przykład stereotypowego myślenia większości ludzi-ktoś się nie odzywa to pewnie nieśmiały. Ja mam tak, że potrzebuję naprawdę impulsu by się rozkręcić i mówić, przeważnie jestem milczący.

No ja włąśnie też :) W obcym gronie, które miedzy sobą jest zapoznane i zżyte mi to nie wychodzi.

jestes lesba

Gdybym była, nie pisałabym tego posta. Faceci mi się podobają, ale nie znajduję z nimi wspólnego języka.

A może się stresujesz w ich obecności, a zwłaszcza wobec takich którzy Ci się podobają?

Nie wiem czy to stres. Nikt mi się obecnie nie podoba do tego stopnia, żeby sie tym aż tak denerwować. W ich obecności jest jakoś sztywno. Bo czym ja moge zainteresowac faceta? Wy macie troche inne zainteresowania niż my dziewczyny. Prawda? Najgorzej jak się spotka kogoś, kto tej rozmowy nie podtrzymuje, o nic nie pyta. Wtedy to już tragedia.

Ja tam wolę gadać z facetami,są mniej skomplikowani,mówią prosto z mostu,bez owijania w bawełnę,ogólnie rzecz ujmując ,jeśli powiem facetowi coś w sekrecie,to mogę spodziewać się,że nie dowie się o tym pół miasta.....;)A przede wszystkim nie zwracają uwagi na duperele!

A o czym w takim razie z nimi gadasz? Tak przykladowo?

Myślę, że w kontaktach z ludżmi nie chodzi o samą rozmowę i jej płynność a bardziej o zrozumienie, można ją uzyskać czasem jednym uśmiechem czy spojrzeniem.

Pewnie tak, ale ja tego w ten sposób nie uzyskam...

Za bardzo się chyba koncentrujesz na tym by znależć jakiś temat do rozmowy, po prostu czasem dobrze jest sobie tak pomilczeć...