Kolejny raz spekalem przez niesmialosc?

Szukam pracy jako kelner i mialem miec dzisiaj rozmowe kwalifikacyjna. Jednak stojac przed restauracja - zrezygnowalem. Przerasta mnie to.

to poszukaj pracy jako śmieciarz

Żabi

?

:o

hm co by Ci poradzic .. poszukaj innej roboty ? albo cwicz takie cos przed lustrem " jak wchodzisz witasz sie zaczynasz rozmowe itp ;)

tez tak mialam pare razy :O witaj w klubie

Sadze ze jednak sie przelamie. Juz mialem wiele rozmow o prace. W ogole bycie kelnerem to dobry trening na ograniczenie niesmialosci. Szczegolnie w Londynie, gdzie mieszkam. W duzej mierze obawiam sie trudnosci jezykowych. Bede walczyl. Ale nadal jestem bez kobiety. Nie szukam jej nawet.

moze sie poznamy i zaprzyjaznimy ?:D

spoko, ja dzisiaj totalnie spenialam przed calkiem fajna praca w banku. taka karma.. szkoda, bo mialam ja wlasciwie w kieszeni :)

A na co ci kobieta ? Możesz się hifem zarazić. :o ;)

Byłem młody i głupi.. :D

Nie jestem stary i zgorzkniały.. ;)

Wiesz Zabi, autosugestia jest bardzo wazna, tak naprawde jestes taki, jakiego siebie samego masz obraz. Jezeli uwazasz, ze jestes beznadziejny i niesmialy to taki jestes. Dlatego powinienes zaczac usmiechac sie do siebie codziennie w lustrze, chocby na sile, i ciagle powtarzac sobie w myslach, ze jestes zajebisty i ze Ci sie uda. Powtarzaj to sobie ciagle, nawet jesli w to nie wierzysz i staraj sie tak zachowywac jakbys byl krolem swiata. \\na poczatku to bedzie sztuczne, ale potem zaczniesz naprawde taki byc. Kiedys naukowcy zrobili slynne doswiadczenie: studentow umiescili w zamnieciu dzielac ich na wiezniow i straznikow, ofiary i oprawcow. Na poczatku to byla dla nich zabawa, ale potem zaczeli sie naprawde zachowywac jak ofiary i oprawcy i tak sie czuc. Nie badz ofiara, zachowuj sie jak zwyciezca, najpierw to bedzie oszustwo, ale potem stanie sie prawda.

Dzieki enamorada. Kojarze to doswiadczenie to eksperyment stanfordzki. Nawet zalozylem topic o tym zjawisku.

zabi kruk, niepoddawaj sie! jak chcesz moge ci pomoc w przygotowaniu do interview ;) ja bardzo czesto przeprowadzam rekrutacje, fakt,ze dla retail-u ale to chodzi o customer service jak najbardziej ;) wiec jak cos to moge ci udzielic pomocy, podpowiedziec co jest najlepiej powiedziec, jak sie zachowywac itd ;)

Samego intervieu to raczej sie nie boje. Obawiam sie pracy z klientami. W jakis sposob to mnie przerasta.

hmmmm......musisz sie na serio duzo usmiechac, bo wtedy klienci spostrzegaja cie inaczej ;)

a starasz sie o prace w centrum? moze na poczatek w mniej ruchliwym miejscu, gdzie masz tzw stalych klientow ? :)

Teraz z praca w Londynie jest gorzej. Przybylo sporo studentow i jest spora konkurencja na rynku pracy. Prawdopodobnie odloze szukanie pracy na wrzesien. Ale z tym odkladaniem to moze byc tak, ze cale zycie mi przeleci kolo nosa. Juz prawie cala mlodosc mi uciekla. Mowisz o stalych klientach. To chyba nie ma sensu. I tak teraz nikogo nie znam. Wszyscy byliby dla mnie nowi. Rzeczywiscie z tym usmiechaniem to racja. W ogole sprawiam wrazenie czlowieka niesmialego. Chodze pochylony, taki zamkniety w sobie, typowy introwertyk.

no wlasnie nie odkladaj na pozniej! Wiem ,ze na poczatku wszyscy byli by nowi, ale w mniejszym miejscu bardziej dzielnicowo, i masz tych stalych klientow wiec po jakims czasie sie wyrabiasz ;) i nabierasz pewnosci (tak mi sie wydaje) przez to tez coraz lepiej obslugujesz tych co sa nowymi klientami, bo lepiej sie w otoczeniu czujesz :) w ktorej czesci londynu szukasz pracy?

Mieszkam w polnocnym Londynie - Wood Green/Tottenham. Jednak najwiecej pracy jest w centrum.

hmmm na polnocnym londynie zabardzo nie jestem az tak rozeznana aby polecic ci fajne dzielnice. wiadomo w centrum najwiecej, ale tez w takich miejscach traktuja cie przedmiotowo i jest potworny wyscig szczurow. a jesli jestes niesmialy to cie moga zjesc!

Jednak musze gdzies pracowac i sie przelamac. Jak cos sie zmieni to dam znac.

3mam kciukasy ;)