Znowu musze zazdroscic innym!!! znowu sie porownuje i licze...

CZasami mam wszystkiego dosc. Jestem jedynaczka. W dziecinstwie zazdroscilam przyjaciolce mlodszej siostry, ktorej ona nie cierpiala i nie cierpi do dzis. A ja wiele bym dala, by taka miec!!!! Potem mialam wiele innych kumpelek i juz nie patrzylam na swoje jedynactwo jak na koszmar. Mialam fajne towarzychi i fajne zycie. Rysa na szkla bylo pijanstwo ojca. Po szkole sredniej zaczelam zazdroscic tym kolezankom, ktore maja facetow. Pamietam, ze kiedys zrobilam liste swoich kumpelek i wpisalam, ktore maja chlopaka. Minelo kilka lat............ Teraz mam meza, synka, w planach kolejne dziecko ......... i znowu czuje sie nieszczesliwa, bo brakuje mi rodziny. Mimo ze wywodze sie z bardzo duzej (mnostwo ciotek, wujkow, ciotecznego rodzenstwa), to jakos pusto wokol, bo a to za granica, a to w innym miescie, a to skloceni.... Moi rodzice jacys tacy bierni. Nigdzie nie chodza, nikogo nie zapraszaja. Ja utrzymuje bliskie relacje z ciotecznym bratem i jego corkami, maz z bratem i jego rodzina. Ale ja wciaz porownuje, ze ten to ma wiecej rodziny, ten to cos tam innego. Ostatnio drecze sie tym,czy moje dziecko (dzieci) bedzie (beda szczesliwe, gdy nie beda miec duzo ciotek i wujkow i ze moze w zwiazku z tym nie powinnam miec dzieci, bo je skazalam na brak rodziny... Czy mam racje tak myslac, czy przesadzam? No coz, wypisalam sie przynajmniej...

jak sie nie ma co sie lubi, to sie lubi co sie ma. rodziny juz sobie nie dorobisz, mozesz tylko utrzymywac kontakty z tymi, ktorych juz masz :) my mamy ogromna rodzine, ale co z tego skoro moi rodzice sa jacys tacy zamknieci, nie utrzymuja praktycznie z nikim kontaktow (tylko z jedna wredna ciotke, ktorej ja nie znosze, ale w sumie moja matka tez jest wredna, wiec sie chyba swietnie dogaduja :O ), co wiecej, moi rodzice nie maja zadnych znajomych, z ktorymi by sie spotykali chocby i nieregularnie, ale w ogole! jak ktos do mnie przychodzi to im to przeszkadza, bo to ICH dom, a ktos siedzi w moim pokoju przeciez :O a jedyna blizsza ciotka to ma na tyle rozsadku, ze mimo, ze moja matka jest dla niej otwarcie zlosliwa, to stara sie utrzymac kontakty, ale przychodzi bardzo rzadko, i widac, ze tego nie lubi. mam dziwnych rodzicow :O

w pewnym sensie to podobnie jest u mnie. naprawde bylabym szczesliwsza, gdyby rodzice byli bardziejtowarzyscy. Gdyby mieli jakies pasje, zainteresowania... JAk slucham ludzi wokol, nawet gdzies przypadkowo w tramwaju, to slysze a to na grzyby pojechali, na ryby, na dzialke, na grilla, imienimy, urodziny, chrzciny. buuuuuuuuuuuuuuuuuu mam wrazenie, ze caly swiat sie bawi, tylko u nas smetnie...........

dokladnie.. coz, w takim razie staraj sie jakos utrzymywac kontakty ze znajomymi, i jakos z rodzina.. to zalezy od Ciebie a ja np nie bardzo mam jak :) jak bede miec swoja rodzine, to np bede sie starac utrzymywac kontakty z siostrami czy kuzynkami

U nas nie zawsze tak bylo, kiedys nasz dom przypominal hotel (jak jeszcze zyli dziadkowie), bo wszyscy sie u nas zatrzymywali. Bylo wesolo, rodzinnie, fajnie... Ale teraz rodzice twierdza, ze chca miec troche spokoju. No i efektjest taki, ze jak sa swieta, to wygladaja tak jak kazdy inny dzien. Tyle ze zarcia wiecej...

Justynaaaaaaaa ,aprawde? I jak sie z tym czujesz?

Ja mysle, ze warto pojsc na terapie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!