To i ja poproszę o ocenę....

Świetnie czuję się sama. Jak mam faceta, to miło jest z nim pobyć 1, 2 dni, ale póżniej mnie męczy, przeszkadza - potrzebuję dużo czasu dla siebie. Ale jak jestem sama, to ryczę, że bym chciała mieć rodzinę. Mało którego faceta uszanuję - jak jest ode mnie słabszy i głupszy, to odpada, muszę czuć, że on jest lepszy ode mnie, patrzeć na niego jak w obrazek. Musi nade mną dominować. Chcę mieć dziecko, ale boję się, że nie będę dla niego dobrym wzorem, że nie wytrzymam takiego ograniczenia... Cenię sobie wolność, ale chciałabym mieć taką małą istotkę i kochać ją nad życie. Obce dzieci mnie denerwują i drażnią. Nie ma lepszego psychologa niż kafe ;) więc proszę o wypowiedzi...

pierwsze pytanie- ile masz lat... bo mało kto mówi o sobie, że dobrze czuje się sam. trudne to. musisz być bardzo niezależną i silną mimo wszystko osobą. a co do dzieci- ja też bardzo chce mieć, całą gromadkę. ale na obce dzieci nawet nie umiem patrzeć z czułością. też nie wiem skąd się to bierze. może właśnie z poświadomości, taki strach przed tą istotną rolą matki.

Mam 28 lat.

Jestem silna i niezależna, ale z drugiej strony cholernie samotna.

ale z facetem równie silnym i niezależnym jak ty to byś długo nie wytrzymała....

Czemu?

bo dwa takie silne charaktery... niby ok, bo cenili byście swoją niezależność, ale ja już nie wyobrażam sobie sytuacji byś np. miała z takim dziecko. Bo 3 dniach byście musieli od siebie odpocząć. Jak dla mnie tka silna kobieta jak ty, tak niezależna potrzebowała by raczej mniej zaradnego mężczyznę od siebie, którym mogła by pokierować, trochę przeprowadzić przez życie. takie jest moje zdanie. ale może niech ktoś inny się jeszcze wypowie.

Dziękuję Ci bardzo, ale takim do kierowania, słabym, to bym się brzydziła :(