zalazłam swoj pamiętniczek

z czasów pozniejszej podstawówki i liceum,,, i czytam i się śmieję, czasem smutno, co uderza? naiwność oraz to, ze kilka rzeczy przewartościowałam a do tej pory najbardziej chyba sie ubawiłam na wpisie o całowaniu i randkach - że randki i całowanie tylko z miłości tej najprawdziwszej :) jak można sie z kimś umawiac nie kochając - oto bylo pytanie moje usprawiedliwienie - wiek i nieznajomość tematu miłosnego, nieodróżnienie miłosci i zauroczenia, brak wiedzy o tym, ze na milość czasem trzeba poczekać - a całować sie w międzyczasie? - jak najbardziej :P ehhh młodości :D

ja też mam swoje stare pamiętniki i czasami je czytam... a zaczelam je pisac jak mialam 12 lat pisalam o wszystkim... jak to jakiś chłopak mnie obmacał na dyskotece szkolnej, jak to ktoś spojrzał, co dostalam na urodziny i kto dzis byl u mnie potem pierwsze pocałunki, pierwsze razy... jaka ja bylam naiwna wtedy :) uwazalam że seks moze byc po wielu miesiącach związku :)

ja prowadze pamietnik od 12 roku zycia, teraz wpisy sa raczej sporadyczne, raz na pare miesciecy ale kiedys pisalam prawie codziennie. glownie o chlopcach oczywiscie:) smiac mi sie chce jak czytam o mojej wielkiej milosci "m", i mimo ze nasz kontakt urwal sie po wakacjach jeszcze 2 lata go wspominalam:D potem co roku cierpialam z powodu jakies platonicznej milosci i wszystko jest dokladnie udokumentowane:P