żona chce, żebym został, a ja jej już nie kocham, co robić?

dwa razy zdarzyło mi się, że świat mi się zawalił po odejściu kogoś, kogo kochałam. pierwszy raz wiele lat temu, kiedy byłam bardzo młoda. moja pierwsza miłość. z głupoty. jego. zaraz potem tego pożałował, ale ja uniosłam się dumą. przez całe lata mijaliśmy się, choć ja jego zdjęcie nosiłam jeszcze jako mężatka, a on pierścionek, który miał mi dać, kiedy chciał za pierwszym razem prosić mnie o rękę trzyma nadal... bo ciągle miał nadzieję, ze gdzieś, kiedyś, jakoś, pomimo wszystko... drugi raz, kiedy dowiedziałam się, że mój mąż ma inną. potem, kiedy powiedział mi, ze będzie miał z nią dziecko, którego ja mu nie mogłam dać. a potem, kiedy potwierdził wiadomość, że ożenił się z nią, o czym "zapomniał" mi powiedzieć wracając do mnie po roku. więc tak, doskonale wiem jak to jest.

katoliczka, haha. Piedrolisz i tyle.

to było do ciebie - katoliczko do eks żona debila itd "ten skomli kto skomli ostatni."

to tez pisze katoliczka: "i niech zaluje. ma ch*j jeden za swoje. " Od takiej, jak ty, to nawet kulawy pies by uciekł.

Mam kolego podobny problem, Jednak powinienem to zrobić juz kilka lat temu, po pierwszej lub góra drugiej zdradzie. Teraz, to oprócz beznadzieji sa jeszcze dzieciaki, które kocham i dylemat, który mnie męczy po nocach. Odejdź i patrz na siebie.

To były jej zdrady. A uczucie prysło na jej własne życzenie. Przegięła i tyle.

i tyle

Kto odświeżył temat i w jakim celu?