nie umiem sie pogodzic z ... no wlasnie czym? wpisujcie!

samotnoscia

ze zawsze chce czegos co maja inni a jak juz to mam to nie doceniam

mam beznadziejne życie

że odtrącałam tego, kogo jednak pokochałam a mówiłam mu wciąż, że może jak na razie liczyć tylko na koleżeństwo.

kto jest fanatystycznym czlowiekiem ma takiego pecha w zyciui ze takich ludzi jest mnóstwo którym idzie bardzo po grudzie

ze kocham kogos i nie umiem zapomniec a ten ktos szybko sie pocieszyl inna szybko zapomnial:(

z tym ze facet ktorego kocham uwaza mnie za brzydka

z tym, ze nie moge znalesc pracy taka jakbym chciala. robie cos co niezbyt mi sie podoba:((

lub choćby mieszkanka dla mnie i męża i z tym, że zawsze tak będziemy żyć - na cudzym, z kąta w kąt :( Z wizją zapierdalania do 60-tki na etacie, wstając o 6 rano i myśląc: po co to wszystko? Na ten chleb i rachunki? I tak do końca życia. Ogólnie z brakiem forsy i to sporej, która pozwoliłaby przestać mi się bać jutra i żyć tak, jak chcę Z moim łysieniem androgenowym, na które nie ma lekarstwa i z postępującym oszpeceniem w związku z tym Z jeszcze jedną sprawą, która jest za ciężka na takie głupie forum. Jest z tych najcięższych.

że jestem gorzej traktowana w pracy bo jestem brzydsza niż koleżanki :o

z tym, że mojego faceta nie ma przy mnie już od 4 miesięcy...

Z tym, że chłopak, którego kocham woli inna... Że jestem zakupoholiczką. Jak się wkurzam to dla wszystkich jestem wredna. Jestem sama....

z tym ze straciłam prawie 4 lata na dupka ktory nawet nie był tego wart ;/ a najgorsze ze nadal go kocham ;/ ale nigdy się nie przyznam

ze nie potrafie sie zakochac...

z cellulitem

ze jestem sama na wlasne zyczenie a nowy, lepszy facet jakos sie nie zjawia i mi smutno

z samotnością wyścigiem szczurów

że moja ex przyjaciółka zniszczyła nasza przyjaźń zamieniając ją na interesy i kwas :( wybrała samotność i czubek swojego nosa i stan swojego konta, strasznie to smutne, że stała sie tak hermetyczna :(

,że mam 27 lat i nigdy nie miałem dziewczyny

nie tyle "nie umiem sie pogodzić", bo jaka to sztuka, kiedy fakty są jakie są i nic innego nie pozostaje... ale żałuję: że czas płynie tak szybko i że wiele rzeczy stało się w moim życiu dość późno

Nie umiem pogodzić się z tym, że życie jest takie pojeb*** i że jestem cały czas samotnaa :(

z tym, ze trzeba bedzie kiedys isc do pracy... i ze byly o mnie tak latwo zapomnial.

że będę musiała zamieszkać na stałe z teściami .. masaka ;-(

z tym, ze tak beznadziejnie dalam sie wykorzystac facetowi....

że jestem nimfomanka i zdradzilam kilka razy i wiem ze zrobie to ponownie

z tym,że życie jest niesprawiedliwe i,że jedni mają wszystko czego tylko zapragną, a inni muszą zapiepszać,żeby mieć choć odrobinę tego co inni:(

z tym,że ciągle wpadam w jakieś związki bez przyszłości;)

*z samotnością * że Kocham kogoś, a On nic nie robi w tym kierunku a ja jestem nieśmiała i boję siię odrzucenia, bo jakby chciał cokolwiek to by to już dawno zrobił *że niestać mnie na własne M * ŻE ŻYCIE JEST NIESPRAWIEDLIWE