Desperacko poszukuję miłości.

Najważniejsze jest szczęście, a kazdemu może dawac to szczęście co innego wg mnie to np. zaufanie, bo każdy chce zaufać i się otworzyć, poczucie bliskości, no i miłość, ale nie tylko fizyczna, bo z czasem to wiadomo ... ale jakieś porozumienie duchowo-mentalne, żeby ta miłość, która z biegiem lat będzie przybierać trochę inne oblicze miała solidne wsparcie jednak tak ogólnie upieram się, że człowiek jest tak skonstruowany psychicznie, że nikomu średnio normalnemu sam seks nie da szczęścia :)

chodziło mi o to, że dla każdego coś innego może być źródłem szczęścia bo teraz widzę, ze styl bardzo niskich lotów mi wyszedł :D

W związku chodzi o partnerstwo i dobrą umowę spółki. :-)

potrafie zrozumieć układ wzajemnego dawania sobie szczęścia łóżkowego- ale to nie związek, to układ, choć przyznam bywa bardzo wygodny.

"W związku chodzi o partnerstwo i dobrą umowę spółki."- co jest Psełdo? nawracasz się?:P

:-) Nie, Doprawdy. Jedynie stwierdzam smutny fakt, że współczesne małżeństwo to: nie miłość pomiędzy osobami ale partnerstwo; że nie kochanie się, ale uprawa seksu nie bezwzględne, wzajemne zaufanie, ale dobra umowa spółki; a skoro tak, że "nie do śmierci", ale do końca ograniczonej odpowiedzialności, czyli do końca okresu rozliczeniowego, który się da po buchaltersku zbilansować. :-) O, Doprawdy!

umowa spółki to jest tylko aneks do zawartego związku, nie jego podstawa :)

umowa spółki oczywiście w sensie przenośnym, czyli ustalenie różnych praktycznych aspektów wspólnego życia

no własnie i dlatego, ponieważ nie uznaję w związku umów- nigdy nie wyjdę za maż:) będę się cieszyła swoim partnerskim zwiazkiem opartym na miłości, zaufaniu, pożądaniu...dopóki tak będziemy oboje czuli:P

Nie, Palola, im bardziej precyzyjna i uważna umowa, tym lepsze funkcjonowanie "partnerskiej firmy". Umowa spółki musi np. wyraźnie mówić o tym, w jaki sposób jeden ze wspólników może się wycofać z firmy, jeśli zechce. Itd., itd.)

"Związku partnerskim", he, he, Doprawdy. Skoro Ty chcesz dla Twojego faceta być partnerem, nie kobietą, a on dla ciebie - partnerem - nie mężczyzną, to proszę bardzo. Ale w takim razie używanie określeń typu "miłość" jest kompletnym nieporozumieniem i nadużyciem. :-)

"jaki sposób jeden ze wspólników może się wycofać z firmy, jeśli zechce. Itd., itd."- jakas zła kobieta brzydko z toba postapiła?:>

to, że jestem partnerką nie kłóci się z moją kobiecością, to samo tyczy mojego męzczyzny:P

Nie, Doprawdy. Nic takiego nie miało miejsca. Moje wnioski opieram o obserwacje życiowe, choćby w moim bliskim otoczeniu. :-)

Jestem z trochę innej bajki (to a propos tej spółki z klauzulą warunków rozwiązania układu) ale oczywiście w skrajnych wypadkach rozwód jest jak najbardziej usprawiedliwiony, jeżeli kobieta okazała się być na tyle ślepa, że związała się z tyranem. Niestety niektóre kobiety mają ograniczoną zdolność oceny lub po prostu coś nie tak z ich myśleniem o życiu :)

:-) Owszem, ponieważ kobieta nie jest dla mężczyzny żadną partnerką i naodwrotnie.

aha, oczywiście to samo zastrzeżenie odnoszę do mężczyzn, oni chyba tez bywają zaślepieni

To wtedy każdą kandydatkę do związku, Palola, należałoby poddać najpierw drobiazgowym testom psychologicznym. :-) Kiedy zaczynałem kurs samolotowy, musiałem złożyć wizytę psychologowi. Małżeństwo jest dużo ważniejszym przedsięwzięciem, niż jakikolwiek kurs. :-) Więc opinia specjalisty powinna być wiążąca dla urzędu, a nie jakieś prywatne deklaracje woli. :-)

(Owszem, wszystkich facetów bajdurzących o "partnerstwie" z kobietą, należałoby poddać szczegółowej obserwacji. :-)

Psełdo- ty masz po prostu jakis trybik uszkodzony w głowie, który nie dopuszcza do ciebie, że w związku można isc ramię w ramię przez życie- szkoda:/ zbieraj pieniądze na torebkowe...przydadzą ci się:D

PS. Psełdonim, czytam po łebkach, ale widzę, że Ty znowu o partnerstwie naprawdę nie pojmuje, co złego widzisz w takiej terminologii, przecież to zależy tez od indywidualnego postrzegania zjawiska partnerstwa w związku damsko-męskim, nie widzę w tym nic niestosownego, żeby dla konkretnych sytuacji i potrzeb użyć słowa partner, to NIE WYKLUCZA automatycznie bycia kobietą, czy mężczyzną

miłej reszty dnia:)

Ramię w ramię, Doprawdy, to sobie z kumplem można pójść na piwo, albo z koleżanką na ploty. :-)

Automatycznie to wyklucza, Palola. Ja w każdym razie nie miałbym najmniejszej ochoty zadawać się z kobietą, dla której miałbym być partnerem. :-)

Psełdo- jesteś niepoprawnym szowinistą, ale pewnie sa i takie kobiety, którym to odpowiada, zbieraj pieniądze;)

Nic we mnie z szowinizmu nie ma, Doprawdy. Ja jedynie nie dałem się ogłupić nowomowie i feministycznej terminologii. Wot i cała tajemnica. :-) Co złego w tym, że z uporem w kobiecie chcę widzieć kobietę?

w niektórych sytuacjach, np. mój maż/chłopak jest świetnym towarzyszem wycieczek, partnerem do tańca itp co w tym złego? albo mamy taki partnerski układ, ze w soboty mój narzeczony idzie po zakupy a ja sprzątam łazienkę, czy to się jakoś gryzie ze zjawiskiem kobiecości/męskości? zresztą już dawno pisałam rożne analogie, m.in. dotyczące rzeczownika partner :) co do testów psychologicznych to patrząc na współczesny świat warto by rozważyć taką opcję :D

Do tańca, jak najbardziej. Do partyjki bilarda, również. Do interesów 0- zgoda. Ale nie do przygody życia we dwoje, Palola. :-) Towarzysz życia? Jak najbardziej. Podoba mi się to określenie, choć słowo "towarzysz" zostało zeszmacone przez bolszewików.

Oczywiście, że się gryzie. Bo wcale nie potrzeba mieć jakiś "partnerskich" umów, a zakupy będą zrobione, łazienka będzie błyszczeć od czystości, a kobieta i mężczyzna będą ze sobą szczęśliwi. "Partnerstwo" zabija tę szczególną cechę, jaką i kobieta i mężczyzna wnoszą do związku.

Pomyśl, Palola, czy kochający swoją kobietę mężczyzna, może pragnąć dla niej cokolwiek innego, jak jej dobro i spełnienie?