On ma 22 lata ja 25

Wiem, że pewnie mój temat wyda wam się mało istotny ale ostatnio znalazłam się w nietypowej dla mnie sytuacji. Poznałam i zakochałam się w 3 lata młodszym chłopaku. Fakt, ze nie odczuwam róznicy wieku i czasami nawet mam wrażenie jakbym to ja była młodsza od niego ale do tej pory miałam samych starszych partnerów i trudno mi sie oswoić z tą sytuacja. Czy ktos z Was ma podobnie ? Jesli tak to opowiedzcie jak wyglądaja wasze wzajemne relacje?Czy taki układ ma szansę na powodzenie?

o co ci chodzi dziewczyno sa jeszcze wieksze roznice wieku i sie ludziom uklada a Ty sie martwisz marna roznica 3lat??

hehe ja mam tak: ja 17 on 22 :P i jest dobrze

u mnie jest taka sama różnica i jesteśmy w tym samym wieku co Wy. Jest super :)

Nie martwię się tylko stwierdzam , ze dla mnie to nie typowa sytacja i , że pierwszy raz mam młodszego partnera:)

ale to jest minimalna roznica wieku! moj jest 18 lat starszy i juz 4 lata sie ze osba ,,meczymy'':P:P

Mi tez sie wydaje, że to żaden problem chociaz przyznam szczerze , że moje kolezanki patrzą na to z przymrózeniem oka;) ...no ale kto by sie przejmował. Pewnie zazdrosczą młodszego ciasteczka;)))))

znajomi zawsze beda patrzec pomysl jakim ja jestem ciasteczkiem dla kumpli mojego, ktorzy juz maja zony po iles tm lat i sa dzieciaci, ze tak to nazwe;) a i glupie docinki, spojrzenia byly, sa i beda ale mysmy sie juz przyzwyczaili:))

Fakycznie 18 lat to sporo:) ale generalnie w naszym społeczenstwie jakos sie przyjęło , ze męzczyzna moze być starszy o wiele lat i nikogo to nie dziwi, natomisat jesli kobieta jest starsza o kilka to zazwyczaj obserwuje się zdziwienie....

moj brat ma zone 11lat starsza (bratek ma 25 lat) w styczniu sie pobrali miesiac temu urodzilo im sie dziecko, ale na nich tak ludzie sie nie gapia i nie pierdziela choc brat to kulturysta, modny, wyzelowany itp a szwagierka to nauczycielka i o typowym wygladzie nauczycielki:)