Co bardziej determinuje charakter?Geny czy wychowanie?

No wlasnie - pytanie jak w tytule. Co bardziej wplywa na charakter czlowieka - geny czy wychowanie? Zawsze myslalam, ze wychowanie ale teraz troche zmieniam zdanie.

po moich licznych obserwacjach - wychowanie

mysle ze szeroko rozumiane otoczenie:o zwlaszcza w okresie dzieciństwa:o zreszta czesto tak jest ze ktos z kogo zbijali sie rowiesnicy w podstawowce ma problemy do konca zycia:o i odwrotnie ktos kto był z jakiegos powodu podziwiany duzo latwiej nawiazuje kontakty i zostaje w przyszlosci liderem

zawsze myslalam, ze wychowanie a teraz troche zmieniam zdanie. Geny jednak wylaza :D czy chcemy czy nie. Czasami to przykre.

badaczu, rozumujesz calkiem poprawnie, ale pominales pierwotne przyczyny tego, ze ktos zostaje liderem, a ktos popychadlem - w koncu na swiecie sa male, temperamentne diabelki, bezkompromisowe i kontaktowe i sa niesmiale, szare myszki, ktore niechetnie podejmuja ryzyko. a to juz nie jest kwestai tego, jak sobie dziecko wychowasz, tylko jakie ono sie urodzilo ;) geny, geny...

z tymi genami to jak dla mnie watpliwe:o jezeli dajmy na to ojciec bije zone i jego syn tez zacznie tak robic ze swoimi dziewczynami to raczej wynika to z tego ze obserwuje ojca niz z genów, zapewne podobnie jest ze sklonnosciami do alkoholu itp

Moim zdaniem otoczenie bardziej kształtuje charakter, ale to zależy jeszcze od człowieka - jedni są bardziej podatni na czynniki zewnętrzne, inni mniej. Co do tego co napisała "śpiaca jestem" to faktycznie, ale to, czy dziecko przyjmie pozycję lidera czy "szarej myszki" rostrzyga się jednak już w jakimś istotnym wieku i może zależeć od tego jak było wychowywane dziecko od samego urodzenia.

- wychowanie - doświadczenia życiowe - geny geny to tylko pewien \"potencjał\" możesz mieć skłonności do np.: tej wspomnianej nieśmiałości czy introwertyzmu ale jak to ostatecznie będzie wyglądać zależy od wychowania i doświadczeń z dzieciństwa z kontaktów z ludźmi itd... jak będziesz mieć przerąbane to skończysz jako strasznie zamknięta osoba a jak będzie ok to skończy się na spokojnym charakterze. jak dla mnie

W sumie to jak bardzo jesteśmy odporni na czynniki zewnętrzne też najczęściej zależy od doświadczeń - często z wiekim nabieramy dystansu do życia... (dobrze, że nie na odwrót :P)

To wszystko było omawiane w liceum na Podstawach przedśiębiorczości :P

a ja wygrałem życie moim zdaniem dobrze to ujął - czyli wcyhodzi z tego odpowiedź, że to doświadczenia czyli czynniki zewnętrzne bardziej kształtują człowieka :)

to bywa bardzo roznie:o wystarczy ze masz bogatych starych a co za tym idzie fajne ciuchy i rzeczy i czesto dzieci od najmlodszych lat juz cie postrzegaja ze "jestes gosc" chociaz czesto nie potrafia jeszcze tego wyrazic slowami.. i nic nie musisz robic

socjalizacja, wychowanie, ogolny wplyw spoleczny.. oczywiscie, to sa rzeczy, ktore w pewien sposob nas ksztaltuja (z racji zawodu wyuczonego nie wypada mi mowic inaczej:P ), jednak nie ma sie co oszukiwac, jesli jestes niesmialy, to chocby nie wiem jak bardzo starali sie zrobic z ciebie na sile kogos przebojowego - nie ma szans, bo brakuje potencjalu. przeciez na nasza osobowosc maja wplyw hormony, ktore oddzialuja na nas jeszcze podczas zycia plodowego..

observacje - nie wiem czy małe dzieci patrzą w kategorii bogaty - super gość... Mam 3 kuzynów, wprawdzie teraz mają już po 8-10 lat, ale nadal nie zauważyłam, żeby zwracali na to uwagę.