Jak wam się zdaje... czułam że on cierpi?

Wakacyjnie, niezobowiązująco, lekkim tonem zachęcam do gdybania nad światem dusz, przeczuciami i takimi podobnymi.... Ogólnie żyjemy w świecie materialnym i to ma sens. A jednak czasem mogą najść nas myśli o jakimś wyższym wymiarze... I tak zdarza mi się zastanawiać nad pewną kwestią. Jestem w związku z mężczyzną, z którym dobraliśmy się idealnie i jest nam ze sobą dobrze oraz wiele się od siebie uczymy i wspieramy wzajemnie. No jakby przeznaczenie nas połączyło. On jest człowiekiem po przejściach. I gdy tak porównywaliśmy doświadczenia okazało się że ja przechodziłam momenty bardzo trudne pod względem targających mną emocji, bez uzasadnionego powodu, jakiejś niezrozumiałej tęsknoty, rozpaczy z powodu bezsilności że czegoś nie mogę zrobić (nie wiedziałam czego), wtedy - wiele lat temu - gdy jemu wszystko się zawaliło i podjął próbę samobójczą. Jak czujecie, istnieje jakiś związek między tym co działo się jemu a co czułam ja? A może ktoś z was doświadczył czegoś podobnego, co jakby świadczy o związkach dusz ponad czasem i materią?

Nie wiem, czy to się liczy, ale ja często mam tak, że myślę o kimś, łapię za telefon i w tej samej chwili ta osoba do mnie dzwoni. Kiedy zerwałam z chłopakiem, bardzo, bardzo chciałam żeby się do mnie odezwał, bo milczał 5 dni, myślałam o tym, żeby tylko jeszcze raz się odezwał i wyobrażałam sobie, co napisze do mnie. I napisał w tej samej chwili. No i tradycyjnie- idę na imprezę, wiem, że będzie tam X, nie znam Xa, ale myślę, z eta impreza jest po to, żeby X się mną zainteresował. I naprawdę nie wiem, jak to działa, ale mimo że ja nigdy sama nie zaczepiam facetów, X się mną interesuje i to bardzo. X jest zmienny i nie jest jedną osobą;)

To chyba inna strona tego samego zjawiska.

Sądzę, ż eto bardziej zbieg okoliczności. Jeśli świat nie ma sensu, to doszukując się klucza robisz wielki i ogromny błąd, który niejedno społeczeństwo doprowadził do upadku. A jeżeli świat ma sens, to raczej nie taki, jaki może dostrzec prosty, ludzki umysł;)