zyc mi sie nie chce!!!

mam juz dosc, za duzo sie wycierpialem w zyciu - o ile to mozna nazwac zyciem!!! dlaczego mnie to spotyka? kurwa dlaczego?!!!!!!!!!!!!!!!!

tak juz jest ze jedni maja takie pierdo... szczescie a inni zawsze pod gorke

Raz jest dobrze, raz źle... Ważne, aby w tych złych chwilach znaleźć wyjście z sytuacji, bo takie zawsze istnieje.

ja tylko mam jedno wyjscie z sytuacji, tym wyjsciem jest smierc... to juz jest koniec...

a co sie stalo?

a co ci sie stalo???????????????????????

Mnie się też nie chcę żyć

huj stoi ,broda rosnie i wiatr w oczy wieje...:O

moze tak zbiorowe samobojstwo?

P.s zartowalam

mam duzo problemow, za duzo jak na wiek 22 lat

tak anonimowo?!!!

trzeba przeczekać, rok-dwa a zła passa minie. w końcu nie będziecie cierpieć przez całe zycie.

wiesz,ja też mam 22 lata i masę problemów o których moi rówieśnicy nie mają pojęcia....ale nie próbuje się zabic jest inne rozwiązanie... Może chcesz o nich pogadac

powiedz mi jakie? no jakie jest inne rozwiazanie?

a jaki jest problem?

a to forum to nie jest anonimowe?

psychika mi siadla. tyle razy dostalem kopa w dupe od zycia i jakos sie podnosilem. teraz nie dam juz rady. troche mam stracha sie przed wami otworzyc...

jak chcesz to się otwórz, ja Cię i tak nie znam. Jedyne co mogę to wysłuchać i może (MOOOŻE) uda mi się coś tak mądrego napisać, a jak nie, to chociaż wysłucham internetowo i może to wysypanie się Tobie pomoże, przeczytasz sobie sam siebie i coś Ci zadzwoni? Jak uważasz...

daj spokoj z tym gg!

ale ja nie chcę z Tobą przejśc na gg ! To ktoś inny! Mi się tylko nie chce prasować ani malować mebli więc się obijam i udzielam na forum :)

Wiesz,moj ojciec ostatnio sprzedał dom,mój rodzinny dom w którym się wychowałam...(musze do 12 sierpnia go opuscic) Znalazł sobie kobiete z dziecmi a z moja matką chce wziąśc rozwód. Nie mam do kąd iśc,nie mam tu rodziny.Ojciec matce na odchodne nawet złotówki nie dał,nie możemy nawet mieszkania kupic bo nie mamy oszczędności. W dodatku zawsze odkąd pamiętam to znęcał sie psychicznie i fizyczne nade mna i siostra a o mamie to już nie wspomne. Wiem,żę musze życ dalej jakos dac sobie rade,ale nie mysle o smierci. Zawsze jest jakies wyjscie...

1. jestem chory, mam na mysli meskie sprawy 2. "ojciec" to pijak, pierdolony pijak!!! 3. awantury przez tego chuja, gnoji mnie, ubliza i w ogole wszystko co najgorsze. przez tego wlasnie osobnika siadla mi psychika! 4. przez "ojca" mam nerwice 5. te meskie choroby sprawiaja ze nie moge normalnie funkcjonowac, prawdopodobnie bedzie tak do konca moich dni... 6. nie mam roboty, juz od roku nie pracuje, przeszedlem dwie operacje 7. nie wiem czy znajde prace, taka ktora mnie nie bedzie meczyc 8. po co sie wysilac?!

A pomyślałeś o swojej matce,co bedzie czuła jak coś sobie zrobisz?

powiedz a co ja mam zrobic w mojej sytuacji? też mam się zabic?

siadła Ci psychika, bo się pewnie kilka spraw na raz złożyło. Z nerwicy się wychodzi. Psychoterapią.

bardzo chcialbym tobie pomoc ale za bardzo nie wiem jak, jestem marnym psychologiem. nie wiem co bedzie czula, nigdy sie nad tym nie zastanawialem. a tak poza tym wszystko mi jedno

psychoterapia? ja nie mam pieniedzy na takie przyjemnosci!

To może najwyższa pora pomyślec o własnej matce,co poczuje jakie bedzie miała wyrzuty sumienia... Człowieku ona dała ci życie i zasługuje na odrobinę empatii. Postaw się w jej sytuacji i przemyśl to...