Nie znoszę gejów - uwielbiam dwóch znajomych gejów

A jak w temacie, tylko zaraz wyjaśnię! Rzygam od gejów w mediach, od tego panoszącego się pedalstwa w poprawności politycznej, od gejowskich roszczeń... Nienawidzę tego ich wyglądu, gestów, tonu, propagowania zboczonej odmienności, wciskania na siłę ludziom że tragedia jaką jest bycie zboczonym może być godna popularyzowania. Miasta gej-friendly? A niby co to ma być? Z miejscami do obnażania się za zgodą władz, ze specjalnymi ławkami pomalowanymi na tęczowo, zastrzeżonymi dla gejów, czy inne dziwo? Dużo by gadać, w każdym razie gdy widzę kolejnego pedała bredzącego o dumie gejowskiej to rozumiem homofobów i sama się staję homofobkę. Ale mam dwóh kolegów gejów. Znamy się luźno, więc nie wiem co o mnie myślą ale ja za nimi przepadam. Cieszę się na ich widok, miło się rozmawia. Oni są ze sobą od lat, z tym że więcej nie wiem ani nie moja to sprawa. Rzecz w tym że oni nie zachowują się jakby najważniejsze w byciu sobą było to że są gejami, ale po prostu normalnie. Rozmawiają na różne tematy z innymi, nie czulą się do siebie ostentacyjnie, nie mają potrzeby obnażać swoich spraw osobistych, w tym orientacji seksualnej. Dlaczego inni tak nie mogą? Przecież ja też byłabym znienawidzona i obiektywnie obrzydliwa gdybym publicznie co moment deklarowała że uprawiam seks tak i tak, że domagam się szczególnych względów bo ja lubię seks i uprawiam go tak a tak, że jestem z takim a takim i on jest moim partnerem seksualnym i mamy do tego prawo...