Samotne wychowywanie...

nie jest wcale takie złe jak się silną kobietą jest ;)

popieram;)

Popieram. Nie jestem jeszcze mama, ale wlasnie moja mamusia jest samotnie wychowujaca matka. Uwazam,ze cudownie wywiazuje sie ze swoich obowiazkow. Podziwiam ja,kocham z calego serca. To jest dopiero silna babka. Trzymam kciuki za wszystkie takie kobiety:)

jak wątek wadzi to proszę o wybaczenie, ale jakoś tak naszła mnie życiowa refleksja... P O S T S C R I P T U M żeby nie było, z doświadczenia wiem dlatego się mądrzę ;)

Powiem wiecej - lepiej zeby dziecko nie mialo zadnego ojca niz ma miec zlego ojca. Moja mama jest po rozwodzie. W tym momencie wychowuje mnie sama. Od jakis 5lat (teraz mam 20) nie utrzymuje kontaktu z ojcem (zerwal ze mna i z matka kontakty). I powiem wam, ze czuje sie lepiej jak zyje bez niego. Nie byl kryminalista, nie byl alkoholikiem ale potrafil zawsze psychicznie dokopac mi i matce, poza tym uwierzcie ze obrazek ostrych klotni rodzicow przy dziecku codziennie a tym bardziej obrazek jak \"tatus bije mamusie\" nie sa dla dziecka dobre. Lepiej zaden przyklad niz zly przyklad. Moja matka wychowuje mnie sama i dajemy sobie bardzo OK rade. Co do samotnego wychowania malutkiego dziecka - jezeli matka moze liczyc na pomoc rodzicow to da rade:) W innym wypadku wchodzi w gre macierzynski i pozniejsze opiekunki ale to tez jest wyjscie. Pamietajcie - KOBIETA JESLI CHCE TO POTRAFI:)

nie siedziałam na macierzyńskim, była opiekunka w postaci mojej siostry a później żłobek.

byłam surowa dla siebie i jestem dla tych, które na wstępie zarzucają pesymizmem. kobiety odwagi! dacie radę... :)