nie jestemszczęśliwa w małżeństwie...

przykro mi- naprawde---mam nadzieje ze sie jednak ulozy..powiedz mu co czujesz..ze go kochasz, ze sie od ciebie oddala...i czy napewno ego chce...bo czasami pewne podjete kroki sa bardzo kosztowne w przyszlosci...zycze ci powodzenia i mysl o dziecku..niech ono bedzie dla ciebie radoscia:)

wiele razy z nim rozmawiałam i dawało to jakieś skutki na dzień gora dwa a później wszystko wracało do "normy".Ja wiem że żadne z was nie jest w stanie mi pomóc bo każdy sam musi znaleźć lek na uzdrowienie małżeństwa.Mam jeszcze ostatnia nadzieje że jak dziecko sie juz urodzi sytuacja może sie poprawi.W przeciwnym razie chyba nie widze dla nas przyszłości.

bo mężczyźnie to wieczne dzieci wymagające od otaczających je osób ciągłego ich obsługiwania... facet mojej koleżanki np. miał na tyle odwagi, że przyznał, że on nie chciałby dziecka bo byłby o nie zazdrosny... o własne dziecko... bo zajmowałaby się głównie nim.... jakie to żałosne...

przykro mi, ale jak wynika z mojej obserwacji otoczenia, to dziecko rzadko zalecza konflikty... myślę, że jest zazdrosny już teraz i przeraża go sytuacja w najbliższej przyszłości... a moja teściowa to tez robot :)

Może i tak.Jednak nie rozumiem jak dorosły 30-letni mężczyzna mógł świadomie zdecydować się na takie poważne życiowe kroki jeśli jeszcze do tego nie dojrzał.bardzo się boje o naszą przyszłość

mój ma 32 lata i jest takim dużym dzieckiem... to zależy od tego jka wychowali go rodzice, w jakim towarzystwie się obracał...